Η ώρα των κρίσιμων αποφάσεων πλησιάζει για Ελλάδα και Ευρώπη

Όσο και να θέλουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας ως το κέντρο του κόσμου, δεν είμαστε η μοναδική χώρα που έχει οικονομικά προβλήματα. Ολόκληρη η Ευρώπη αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει τις συνέπειες της σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής που επέβαλαν σταδιακά οι  "νεοφιλελεύθερες ελίτ"  και η Γερμανία ως "λύση", στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε έξι χρόνια πριν.

Το λεγόμενο "Πρόγραμμα Γιούνκερ" ύψους τουλάχιστον 315 δις ευρώ που συζητιέται σήμερα στη σύνοδο κορυφής, καθώς και  οι πρωτοβουλίες της Ε.Κ.Τ.  για χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής οικονομίας, είναι  οι ελάχιστες πρωτοβουλίες που οφείλουν να ληφθούν ώστε να ξεπεράσουμε την επίμονη οικονομική ύφεση.  Ένας στους 10 Ευρωπαίους πολίτες  είναι άνεργος , ενώ στο Νότο και την Ελλάδα τα ποσοστά είναι υπερδιπλάσια.  Ανεργία και υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους  θέτουν υπό αμφισβήτηση όχι μόνο το ευρωπαϊκό εγχείρημα, αλλά ακόμα και το δημοκρατικό σύστημα  στις χώρες – μέλη.

Σε ότι μας αφορά, η Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχίσει να υποτιμά τον ξεκάθαρο ευρωπαϊκό προσανατολισμό, τις τεράστιες θυσίες και τις μεγάλες επιτυχίες του ελληνικού λαού.  Από το 2010 μέχρι σήμερα το τεράστιο πρωτογενές έλλειμμα μετατράπηκε σε πλεόνασμα, το  αρνητικό ισοζύγιο  πληρωμών ισοσκελίστηκε,  το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι εντός των πλαισίων των συνθηκών, ενώ το τραπεζικό σύστημα είναι σταθερό και απαλλαγμένο  από επικίνδυνες "φούσκες".  Η εμμονή της Τρόικας – Γερμανίας  σε τεχνικές λεπτομέρειες και ατελείωτες λίστες προαπαιτούμενων αδικεί τις προσπάθειες  μας. Ένα ξεκάθαρο μήνυμα στήριξης είναι αυτό που χρειαζόμαστε ως χώρα και τίποτα λιγότερο.      

Περισσότερο όμως από την Ευρωπαϊκή ή Γερμανική αδιαλλαξία,  οι προσπάθειες του ελληνικού λαού απαξιώνονται από την αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, όπως φαίνεται και στην περίπτωση της εκλογής του Προέδρου Δημοκρατίας.  Ο σίγουρος δρόμος είναι η εκλογή Προέδρου, η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για το χρέος και η μετέπειτα προσφυγή στις κάλπες,  ώστε να ανοίξει μια πραγματικά καινούργια σελίδα για το πολιτικό σύστημα και την Ελλάδα.  Καμία προσωπική ή κομματική  προτεραιότητα δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αν μια νέα κυβέρνηση μπορεί να «ξεκλειδώσει» αυτή την θετική προοπτική,  δεν υπάρχει δικαιολογία για να μην σχηματιστεί.  


Είναι φανερό ότι η ώρα των κρίσιμων αποφάσεων πλησιάζει για τις πολιτικές ηγεσίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Η επιτυχία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης περνάει μόνο από την κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη των κρατών, ενώ η δικαίωση των κόπων του ελληνικού λαού περνάει από την υπέρβαση των μικροπολιτικών συμπεριφορών.         

Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα – Δημοκρατική Παράταξη

Μεθαύριο στις 17 Νοέμβρη, συμπληρώνονται επίσης 40 χρόνια από την πρώτες εκλογές της μεταπολίτευσης, όπου πρωτοεμφανίστηκε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα στην πολιτική σκηνή του τόπου με ποσοστό 13,58%,  ποσοστό  μεγαλύτερο από το 12,3% των τελευταίων εκλογών του 2012. Δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς, αν αυτό είναι το τέλος μιας μακράς και εντυπωσιακής πορείας ενός κινήματος που αγαπήθηκε όσο κανένα από την πλειοψηφία των  Ελλήνων. Είναι όμως έτσι;
Σίγουρα δεν είμαι αντικειμενικός, πιστεύω όμως παρά τον μακροχρόνιο κυβερνητισμό αυτή η εκλογική βύθιση  δεν ήταν αποτέλεσμα ενός κύκλου που κλείνει φυσιολογικά ως αποτέλεσμα μιας διαρκούς εκλογικής φθοράς και μιας σταδιακής απώλειας εμπιστοσύνης του λαού. Άλλωστε μόλις λίγα χρόνια μας χωρίζουν από το  43,92% του 2009. Η πτώση ήταν νομοτελειακή συνέπεια της διεθνούς και ελληνικής οικονομική κρίσης, καθώς και των πολιτικών του μνημονίου που αναγκαστικά ακολουθήθηκαν.
Η κατάσταση που ζούμε τα τελευταία χρόνια έχει πολλές σημαντικές ομοιότητες με μια χρεοκοπία (ύφεση, υψηλή ανεργία, πτώση βιοτικού επιπέδου ) αλλά ταυτόχρονα έχει και κρίσιμες διαφορές (επάρκεια αγαθών, συνέχεια πληρωμών, διατήρηση της διεθνούς θέσης της χώρας ).  Αν το Πα.Σο.Κ δεν είχε κρατήσει γερά το τιμόνι, η Ευρώπη θα είχε γίνει ακόμα μια «Χαμένη Πατρίδα» για τη χώρα μας, με ανυπολόγιστες ζημιές για την κοινωνία, ενώ ταυτόχρονα θα ήμασταν πλήρως εκτεθειμένοι στους γεωπολιτικούς κινδύνους που ενδημούν στην περιοχή μας.
Το Πα.Σο.Κ αναγκάστηκε να βγάλει απότομα τη χώρα από την «εικονική πραγματικότητα» που βρισκόταν για να αποφύγουμε την εθνική καταστροφή της άτακτης  χρεοκοπίας, με συνέπεια να αντιμετωπίσει την άρνηση και την αντίδραση από το σύνολο του πολιτικού κόσμου και την μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Αντίδραση δικαιολογημένη βεβαίως, όταν προέρχεται από ανθρώπους που έχασαν τη δουλειά τους και ζουν με το επίδομα ανεργίας ή που έχασαν λόγω μειώσεων και φορολογίας σημαντικό μέρος των εισοδημάτων τους. Αδικαιολόγητη όμως, όταν προέρχεται από πολιτικές δυνάμεις και πολιτικούς που όπως οι χειρότεροι κερδοσκόποι, έπαιξαν με τη κοινωνική δυσαρέσκεια για να αποκομίσουν κομματικά οφέλη.
Στο ασφυκτικό πολιτικό τοπίο που διαμορφώθηκε θα πρέπει επίσης να προσθέσουμε την αυτονόητη μα και φθοροποιό συμμετοχή σε κυβερνητικά σχήματα, μέχρις ότου αποδώσουν οι θυσίες του ελληνικού λαού, αλλά κυρίως την απλουστευτική ταύτιση στα μάτια μεγάλης μερίδας της κοινής γνώμης, της εκλογικής συρρίκνωσης του Πα.Σο.Κ με μια «ηθική καταδίκη», είτε αυτή εμφανίζεται στα πρόσωπα πρώην στελεχών είτε στο όνομα πραγμάτων που θα μπορούσαν να γίνουν και δεν έγιναν.
Μέσα σε αυτό το ιδιαίτερα τοξικό περιβάλλον, το Πα.Σο.Κ και η  δημοκρατική παράταξη, προσπάθησαν και προσπαθούν να ανασυνταχθούν, ώστε να ξεκινήσει ένας νέος δημιουργικός κύκλος εμπιστοσύνης και προσφοράς στον λαό και τη χώρα.
Πράγματι,  μετά το συνέδριο του 2013 το Πα.Σο.Κ απηύθυνε πρόσκληση συνεργασίας κυρίως στη ΔΗΜΑΡ η οποία συγκυβερνούσε αλλά και στον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο. Στήριξε πρωτοβουλίες όπως εκείνη των 58 , αναζήτησε συνεργασίες σε επιμελητήρια , συνδικάτα , προσπάθησε να βοηθήσει ενωτικές κινήσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση ενόψει των δημοτικών εκλογών και πάνω απ΄ όλα συγκρότησε την «Ελιά» ενόψει των ευρωεκλογών.
Κατά τη γνώμη μου το εγχείρημα είχε μια σχετική και μερική επιτυχία. Στους εργασιακούς χώρους είχαμε θετικά και ελπιδοφόρα παραδείγματα, αλλά δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι αυτά πραγματοποιήθηκαν εκ των πραγμάτων σε συνδικαλιστικά πλαίσια, πολλές φορές εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής.
Επίσης σε δήμους κυρίως, είχαμε επιτυχημένα σχήματα πολύ κοντά στην λογική που προωθούσαμε, αλλά ούτε και εκεί πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι αυτά συγκροτηθήκανε γύρω από τις προσωπικότητες των Δημάρχων.
Όσον αφορά την «Ελιά»,  δεν μπορούμε παρά να διαπιστώσουμε σημαντικές στρατηγικές δυσκολίες, π.χ λίγο πριν τις εκλογές συνοψίζουμε: Την άρνηση της ΔΗΜΑΡ, την κάμψη της πρωτοβουλίας των 58, ένα νέο κόμμα στο χώρο «το Ποτάμι» και την αποστασιοποίηση έναντι του εγχειρήματος εντός του Πα.Σο.Κ. Από την άλλη βέβαια, πρέπει να σταχυολογήσουμε τακτικές επιτυχίες, όπως ήταν η έγκαιρη συγκρότηση του ψηφοδελτίου, η οργανωτική εγρήγορση και η αποτελεσματική επικοινωνία των πραγματικών διλημμάτων στα οποία έπρεπε να απαντήσει ο ελληνικός λαός.
Πιστεύω ότι το μικρό αλλά πολύτιμο για τη χώρα και την παράταξη θετικό αποτέλεσμα, σφραγίστηκε από τα χιλιάδες μέλη και φίλους του Πα.Σο.Κ που με την παρουσία τους προεκλογικά στις πολλές συγκεντρώσεις που έγιναν επέβαλαν μια κρίσιμη αλλαγή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ενώ οι εκλογές ξεκίνησαν με τον Ήλιο πρώτο μεταξύ ίσων κάτω από την Ελιά, ολοκληρώθηκαν με το σύνθημα Πα.Σο.Κ- «Ελιά» και τον Ήλιο δίπλα στη Ελιά. Τα μέλη , οι φίλοι,  οι πάνω από 500.000 ψηφοφόροι, διόρθωσαν στρατηγικά αδιέξοδα και προσωπικά λάθη, κρατώντας ζωντανή την ελπίδα της ανασυγκρότησης.
Πα.Σο.Κ – ΕΛΙΑ , Πα.Σο.Κ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ αυτός είναι κατά τη γνώμη μου ο δρόμος που έδειξε ο λαός και αυτόν πρέπει να βαδίσουμε. Οργανωτικά και Πολιτικά.
Οργανωτικά, ιδρύοντας την Δημοκρατική και Προοδευτική Παράταξη με τη μορφή ενός διαρκούς και ανοικτού συνεδρίου, όπου θα εκπροσωπούνται κόμματα, τάσεις και ρεύματα εκτός (π.χ κινήσεις Ελιάς) αλλά και εντός του Πα.Σο.Κ (π.χ Κίνηση 75). Μια τέτοια δομή, θα μας επέτρεπε γρήγορα να στραφούμε στην κοινωνία, να αντιμετωπίσουμε τα καθημερινά προβλήματα της όσο ακόμα συμμετέχουμε στην κυβέρνηση και πάνω απ΄ όλα να προετοιμάσουμε τους όρους μιας νέας προοδευτικής διακυβέρνησης. 
Πολιτικά, υπερασπίζοντας την συνολική προσφορά του Πα.Σο.Κ στη χώρα και διεκδικώντας την συνολική επικράτεια της πολιτικής του επιρροής. Τα σύνορα της πολιτικής μας δεν στριμώχνονται  ανάμεσα στο Σύριζα και τη Ν.Δ , ούτε σε θεωρητικούς τρίτους πόλους, αλλά επιδιώκουμε να είμαστε ο βασικός κορμός της κυβερνώσας δημοκρατικής παράταξης. Στοχεύουμε βεβαίως την Τρίτη θέση ως εκλογικό στόχο , δεν είμαστε αιθεροβάμονες, αλλά δεν είναι δυνατόν να αφήνουμε τον Σύριζα να καταλαμβάνει ανενόχλητος και αδοκίμαστος το χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας.

Πολλές απόψεις βέβαια μπορούν και πρέπει να διατυπωθούν σε μια πορεία προς το συνέδριο, το οποίο  αν και δεν ξεκινά με τους καλύτερους όρους δεν έχει άλλη επιλογή από την επιτυχία. Είμαι σίγουρος ότι τα μέλη και οι φίλοι του Πα.Σο.Κ θα ανταποκριθούν με την ενεργό, ενωτική και ριζοσπαστική συμμετοχή τους, αναλαμβάνοντας προσωπικά και συλλογικά την ευθύνη για το παρόν και το μέλλον της παράταξης.  

Να κρατήσουμε την Ελλάδα Μπροστά και να αλλάξουμε την Ευρώπη

Μήνυμα συστράτευσης όλης της προοδευτικής παράταξης και ιδιαιτέρως των ψηφοφόρων  του ΠΑΣΟΚ ενόψη των Ευρωεκλογών, έστειλε ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της «Ελιάς» Σπύρος Ντ. Βρεττός από τις Αχαρνές.
Ξεκινώντας την ομιλία του,  επεσήμανε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η  Αυτοδιοίκηση είναι κορυφαίοι πυλώνες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης , αντιτάχθηκε δε στην κομματικοποίηση των αυτοδιοικητικών εκλογών.  «Τα κόμματα και τα μέλη τους είναι βεβαίως αναπόσπαστο κομμάτι των τοπικών κοινωνιών και οφείλουν να βοηθούν για την επίλυση των προβλημάτων, χωρίς όμως να «καπελώνουν» τις δημοτικές και περιφερειακές πολιτικές πρωτοβουλίες» ανέφερε.
 Ο κ.  Βρεττός υπερασπίστηκε της ιστορικής προσφοράς  του ΠΑΣΟΚ στη χώρα, τονίζοντας ότι «το Ευρώ δεν είναι ούτε Φετίχ , ούτε Εργαλείο όπως λέει ο  κ. Τσίπρας αλλά κορυφαία γεωπολιτική  και οικονομική επιλογή του ελληνισμού», για την οποία όλοι οι Έλληνες έχουν καταβάλει πολλές θυσίες που δεν πρέπει να πάνε χαμένες.
Αναφερόμενος στη βαθιά οικονομική κρίση που ζούμε, σημείωσε χαρακτηριστικά ότι: «αν πίστευα ότι το 2010 υπήρχε άλλος δρόμος και εμείς προτιμήσαμε το σημερινό δύσβατο μονοπάτι που διανύουμε, δεν θα ήμουν ΠΑΣΟΚ ούτε υποψήφιος με την Ελιά σήμερα» . Ταυτόχρονα, εξαπέλυσε διμέτωπη επίθεση κατά του «διδύμου του λαϊκισμού» κ.Τσίπρα και Σαμαρά, τους οποίους κατηγόρησε ότι καλλιέργησαν μαζί το παραλυτικό για την κοινωνίας μας δίλημμα «Μνημόνιο - Αντιμνημόνιο».
 Τόνισε δε,  ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει ακόμα να καλλιεργεί αυταπάτες και προσπαθεί να απονομιμοποιήσει τις κυβερνήσεις εθνικής συνεννόησης, μετατρέποντας τις ευρωεκλογές όχι στο δημοψήφισμα που ποτέ δεν πίστεψε, άλλα σε μια νέα «Πλατεία Συντάγματος» ανάλογη εκείνης του 2011.
«Μαλώνουν σήμερα για τη Νέα Ελλάδα στα συνθήματα και τα εμβλήματα τους», ανέφερε, «ενώ  εμείς είμαστε εκείνοι που χτίζουμε τη Νέα Ελλάδα κάθε μέρα , με τεράστιες δυσκολίες και ερχόμενοι αντιμέτωποι ακόμα και με τον ίδιο μας τον εαυτό».
Στη συνέχεια ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της «Ελιάς» επικεντρώθηκε στα εθνικά και ευρωπαϊκά διακυβεύματα, λέγοντας ότι η χώρα χρειάζεται κυβερνητική σταθερότητα και εθνική ενότητα για να αντιμετωπίσει τις κρίσιμες τελικές διαπραγματεύσεις που αφορούν στο χρέος. «Αυτή η σταθερότητα είτε θα επιβεβαιωθεί στις ευρωεκλογές, είτε θα πρέπει να προκύψει αμέσως μετά και γρήγορα».

«Η χειρότερη εξέλιξη για την  κ. Μέρκελ είναι να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο Ευρωκοινοβούλιο και να εκλεγεί  ο Γερμανός Μάρτιν Σουλτζ πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, διότι αυτό θα επηρεάσει τα πολιτικά πράγματα στην ίδια της τη χώρα» ανέφερε ο κ.Βρεττός, ενώ επεσήμανε ότι γίνεται προσπάθεια από το Λαïκό Κόμμα και τους συντηρητικούς πολιτικούς της Ευρώπης να ενσωματώσουν πτυχές του προγράμματος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού κόμματος, ώστε να παραμείνουν  πολιτικά ισχυρότεροι. «Δεν θα τα πραγματοποιήσουν  αν εμείς δεν είμαστε δυνατοί. Αν είμαστε δυνατοί θα κάνουμε ακόμα περισσότερα. Χρειαζόμαστε  Δυνατή «Ελιά» και Δυνατό ΠΑΣΟΚ, για να κρατήσουμε την Ελλάδα Μπροστά και  να αλλάξουμε την Ευρώπη».

Οι Ευρωεκλογές κρίνουν και την προοπτική της Ευρωπαϊκής Αυτοδιοίκησης

Η παράλληλη διεξαγωγή των εκλογών για την τοπική/περιφερειακή αυτοδιοίκηση και για το ευρωκοινοβούλιο,  θέτει εκ των πραγμάτων το ερώτημα της σχέσης μεταξύ των δυο αυτών πυλώνων της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Το 70% της κοινοτικής νομοθεσίας έχει άμεσο αντίκτυπο σε περιφερειακό/τοπικό επίπεδο και η συνεργασία των τοπικών κοινωνιών είναι επιβεβλημένη, τόσο για τη διαμόρφωση των νόμων όσο και για την υλοποίηση των πολιτικών αποφάσεων.

Μπορεί να μην είναι ευρύτερα γνωστό, αλλά η Επιτροπή των Περιφερειών είναι βασικό κομμάτι της ευρωπαϊκής  αρχιτεκτονικής. Βρίσκεται σε διαρκή διαβούλευση τόσο με το Ευρωκοινοβούλιο όσο και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Commission),  ο πρόεδρος της οποίας θα εκλεγεί για πρώτη φορά από τις φετινές ευρωεκλογές.

Ο υποψήφιος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών Μάρτιν Σούλτς, ξεκίνησε ως δήμαρχος μιας μικρής σχετικά Γερμανικής πόλης και ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την αυτοδιοίκηση και τα προβλήματα της.

Τα προβλήματα αυτά είναι αλληλένδετα με την οικονομική κρίση που πλήττει σήμερα όλη την Ευρώπη, είναι η ανεργία, η περιβαλλοντική υποβάθμιση, η ενεργειακή φτώχεια, η μείωση των κονδυλίων. Οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές και η «Ελιά» - Δημοκρατική Παράταξη βρίσκονται στην ίδια πλευρά, για μια νέα ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική που έχει  ως επίκεντρο την ανάπτυξη, την κοινωνική προστασία , την περιφερειακή συνοχή .

Με την ψήφο μας για τις ευρωεκλογές μπορούμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς από την κορυφή, γιατί από ψηλά διαμορφώνονται οι πολιτικές που μας επηρεάζουν όλους στην καθημερινότητα μας ως δημότες.


Ο Αριστοφάνης και το Αρχαίο Θέατρο Αχαρνών

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, είχα την τύχη να παρακολουθήσω την εξαιρετική διημερίδα με θέμα: «Αριστοφάνους ΑΧΑΡΝΗΣ , το Έργο, ο Τόπος, οι Άνθρωποι» που διοργάνωσαν η κίνηση «ΕΠΙΣΚΗΝΙΟΝ» και το Πνευματικό Κέντρο Θρακομακεδόνων του Δήμου Αχαρνών στο Μέγαρο του Ορειβατικού Συλλόγου Αχαρνών, στα πλαίσια των προσπαθειών για την ανάδειξη του Αρχαίου Θεάτρου.

Μέσα από θεατρικά δρώμενα  και μια σειρά εξειδικευμένων αλλά όχι απρόσιτων ομιλιών, αναλύθηκε διεξοδικά η κωμωδία του Αριστοφάνη και φανερώθηκε χωρίς εξωραϊσμούς και απλοποιήσεις,  η τραγική επικαιρότητα του με τη σημερινή εποχή που ζούμε. Θα ψήφιζα να είναι το πρώτο έργο που θα ανέβει στο Αρχαίο Θέατρο , όταν ευοδωθούν οι προσπάθειες για την ανάδειξη του. 

Το Αρχαίο Θέατρο Αχαρνών αποκαλύφθηκε τον Φεβρουάριο του 2007, τυχαία, από την αρχαιολόγο κ. Μαρία Πλάτωνος-Γιώτα, κατά τις εργασίες θεμελίωσης οικοδομής, στο κέντρο του σημερινού αλλά και αρχαίου δήμου  και αποτέλεσε είδηση παγκοσμίου προβολής και ενδιαφέροντος λόγω της μεγάλης ιστορικής, αρχαιολογικής, κοινωνικής και πολιτιστικής σημασίας τους.

Το μνημείο αυτό  είναι εξαιρετικής σημασίας για την πόλη των Αχαρνών,  καθώς η ολοκλήρωση των εργασιών (σήμερα βρίσκονται  στο στάδιο των απαλλοτριώσεων), θα αναμορφώσει τη δομή, τη λειτουργία  και την αρχιτεκτονικής της.

Είναι όμως εξίσου μεγάλης σημασίας για την ενίσχυση του τουριστικού δυναμικού της Αττικής και φυσικά για την ίδια την αξία του, ως πολιτιστικός θησαυρός.

Εκδηλώσεις όπως η διημερίδα αυτή, ιδιαίτερα αν μετεξελιχθεί σε διεθνές συνέδριο, μπορεί να είναι καταλυτικές για να εμπεδωθεί η ευρωπαϊκή και παγκόσμια πολιτιστική σημασία του Θεάτρου και να απελευθερωθούν χρηματικοί  πόροι, κρίσιμοι για την ανάδειξη του σε κάθε στάδιο.

Για μια Δημοκρατική Ελλάδα μέσα σε μια Κοινωνική Ευρώπη

Φίλες και Φίλοι,

Με το ενωτικό ψηφοδέλτιο της «Ελιάς» για τις ευρωεκλογές απευθυνόμαστε σε όλους τους Έλληνες, ακόμα και σε εκείνους που δεν είναι τοποθετημένοι πολιτικά στο κέντρο ή την αριστερά, ακόμα και σε εκείνους που αρνούνται να τοποθετηθούν οπουδήποτε, νοιώθοντας ότι δεν αντιπροσωπεύονται πλέον από τις διάφορες εκφράσεις και αναδιατάξεις του πολιτικού συστήματος.


Υποστηρίζουμε ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας, του ‘Ελληνα, του Ευρωπαίου, η Ευρώπη να διορθώσει την πορεία της , να γίνει κοινωνικότερη,δημοκρατικότερη, πιο δίκαιη, πιο ανθρώπινη. Το 70% της κοινοτικής νομοθεσίας έχει άμεσο αντίκτυπο σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο , οι αποφάσεις που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες επηρεάζουν απευθείας τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους.

Θέλουμε να αποτελέσουμε παράγοντα πολιτικής σταθερότητας , υπευθυνότητας και προοδευτικής αλλαγής για την χώρα μας. Δεν κρύβουμε τα ελληνικά προβλήματα κάτω από ευρωπαϊκό μανδύα, ούτε εμφανιζόμαστε ως προϊόν «παρθενογέννεσης», χωρίς ιστορία και διαδρομή.

Πιστεύουμε ότι μπορούμε ως κοινωνία, να σπρώξουμε τα άκρα στο περιθώριο και να δούμε τις διαφορές μας στα πλαίσια της εξυπηρέτησης του δημόσιου και εθνικού συμφέροντος. Οφείλουμε να αντισταθούμε αποτελεσματικά, σε όσους θέλουν να μας γυρίσουν πίσω σε μια εποχή παρακράτους και διχασμού.

Συμμετέχω ως υποψήφιος, υποστηρίζοντας μια Δημοκρατική Ελλάδα μέσα σε μια Κοινωνική Ευρώπη και σας προσκαλώ να συμμετέχετε στο δίκτυο υποστηρικτών και συνεργατών μου, ώστε να δημιουργήσουμε μαζί μια καλύτερη πολιτική συμπεριφορά και να αναδείξουμε την ευρωπαϊκή διάσταση πολλών θεμάτων, που άπτονται της ζωής και της καθημερινότητας μας .

Σας ευχαριστώ,

Σπύρος Ντ. Βρεττός

“Έξυπνες Πόλεις” για Βιώσιμη Ανάπτυξη

Πληθώρα  εκτιμήσεων συγκλίνουν ότι στο άμεσο μέλλον (με ορίζοντα το 2050), πάνω από το 80% του πληθυσμού παγκοσμίως θα ζει σε αστικές περιοχές και το μεγαλύτερο μέρος αυτού, σε μεγάλες πόλεις και μητροπολιτικά κέντρα.

Η τάση αυτή θέτει σε δοκιμασία την πόλη όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα , το βλέπουμε άλλωστε στην καθημερινότητα μας από τώρα, καθώς έχει να διαχειριστεί αυξημένες απαιτήσεις μετακίνησης ανθρώπων και εμπορευμάτων, κατανάλωσης ενέργειας, αποκομιδής απορριμμάτων, ασφάλειας κ.α.  

Για να παρέχεται η ίδια αλλά και καλύτερη ποιότητα ζωής στους κατοίκους των πόλεων, προκύπτει η ανάγκη αυξημένης αποδοτικότητας στην χρήση των πόρων, δηλαδή  η ανάγκη υιοθέτησης ευφυών - προσαρμοστικών μεθόδων λειτουργίας και αποφάσεων.

Με τον όρο «Έξυπνη πόλη», συνοψίζεται μια στρατηγική πρόταση για την βιώσιμη ανάπτυξη των πόλεων, που αναδεικνύει τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών (ΤΠΕ), ως μια νέα  βασική υποδομή-δίκτυο ανάλογη της ύδρευσης, της ενέργειας και των μεταφορών.

Μέσω της υποδομής αυτής μπορεί να «αντληθεί» αλλά και να διαδοθεί ευφυΐα-γνώση, είτε από τεχνολογικές οντότητες (αισθητήρες, αλγόριθμοι) είτε από τους ίδιους τους πολίτες σε ατομικό επίπεδο (smartphones –pc) ή δια μέσω συλλογικών συνεργασιών.

Η μετάβαση σε αυτό το νέο μοντέλο οργάνωσης της πόλης, δεν είναι ούτε αυτόματη ούτε «απαλλαγμένη» από επιλογές. Ήδη έχουν ξεχωρίσει δυο διαφορετικοί, αλλά συμπληρωματικοί, δρόμοι σχεδιασμού και υλοποίησης:  Ο ένας κινείται από την «κορυφή προς τη βάση» και βασίζεται περισσότερο σε ολοκληρωμένες λύσεις και έργα, ενώ ο άλλος ξεκινά από τη «βάση προς την κορυφή» και στηρίζεται περισσότερο στην συμμετοχή των πολιτών.


Σε κάθε περίπτωση, η  συνειδητοποίηση ότι η συζήτηση περί  έξυπνων πόλεων γίνεται στην βάση της ανάγκης για ποιότητα ζωής και όχι κάποιας απόμακρης τεχνο-ουτοπίας είναι απαραίτητη, ώστε να απομυθοποιηθεί ο όρος και να προχωρήσουν αποτελεσματικά σχετικές πρωτοβουλίες σε κάθε δήμο.