Δεν ξέρω για ποιους λόγους ένα τόσο σημαντικό για το μέλλον της πόλης θέμα είχε καλυφθεί μέχρι σήμερα με πέπλο μυστικότητας. Πολύ ορθά το ζήτημα ήρθε στο δημοτικό συμβούλιο, γιατί είναι κάτι για το οποίο το λαός των Αχαρνών, που είναι και ο ιδιοκτήτης της έκτασης, πρέπει να έχει πλήρη ενημέρωση.
Κατά τη γνώμη μου, υπάρχει ένα ζήτημα διαδικασίας (πως γίνεται, ότι γίνεται από νομική και δεοντολογική άποψη) και ένα άλλο ουσίας (τελικά τι θα γίνει στη Αμυγδαλέζα). Από τη συζήτηση νομίζω ότι έγινε φανερό ότι η μέχρι τώρα διαδικασία έχει νομικά και διαδικαστικά κενά, αλλά και ότι δεν έχει ξεκαθαριστεί πλήρως ποιο κομμάτι είναι δασικό, κάτι που είναι στοιχειώδες.
Από εκεί και πέρα, προσωπικά όταν βάζω στη σειρά τις λέξεις Αμυγδαλέζα και Αξιοποίηση, ιδιαίτερα μετά την μεγάλη καταστροφή που έγινε στην Πάρνηθα, το μυαλό μου πηγαίνει στη δημιουργία πάρκου με ήπια τουριστική εκμετάλλευση σχετική με περιβάλλον - αθλητισμό - κ.α και όχι στα σχέδια που έχουν υποβληθεί μέχρι σήμερα.
Πάντως αν είναι να ξαναρχίσει η διαδικασία από την αρχή, (κάτι που πιστεύω πρέπει να γίνει) είναι ευκαιρία να προσδιορίσουμε επακριβώς το είδος της επένδυσης που θέλουμε να φιλοξενηθεί στο κτήμα και με τους όρους που επιθυμούμε να γίνει κάτι τέτοιο.
Για το κλείσιμο των καταυλισμών
Η συζήτηση που έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο ήταν αρκετά κατατοπιστική για την κατάσταση που επικρατεί στους καταυλισμούς, αλλά και γιατί φτάσαμε ως εδώ.
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ,όπως η ίδια η αστυνομία δηλώνει, ότι οι καταυλισμοί έχουν εξελιχθεί σε ορμητήρια παρανόμων που δεν έχουν σχέση ούτε με τους αρχικούς δικαιούχους (σεισμόπληκτοι) , ούτε με ανθρώπους που μπορεί να βρέθηκαν εκεί λόγω φτώχειας.
Από τη συζήτηση μάλιστα προέκυψε ότι το ΠΕΧΩΔΕ όχι μόνο δεν έλεγξε ποιοι έμπαιναν και ποιοι έβγαιναν στους καταυλισμούς, ως όφειλε, αλλά άσκησε και μια ιδιότυπη κοινωνική πολιτική προωθώντας ανθρώπους σε αυτούς!.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι καταυλισμοί πρέπει να κλείσουν, κάτι τέτοιο όμως θα πρέπει να γίνει χωρίς να στραφούμε εναντίον ανθρώπων που υποφέρουν από τη φτώχεια και έχουν βρει καταφύγιο, όσοι και αν είναι όπως και να βρέθηκαν εκεί.
Αν το σχέδιο είναι να κλείσουν οι υπόλοιποι καταυλισμοί και να μείνει μόνο εκείνος του ΚΑΠΟΤΑ είναι βέβαιο ότι πρέπει καταρχήν να απομακρυνθούν και να παραμείνουν μακριά, όλοι όσοι χρησιμοποιούν το στρατόπεδο για εγκληματικές ενέργειες. Αυτό, όση βοήθεια και αν δώσει ο δήμος είναι τελικά ευθύνη της αστυνομίας και πρέπει να προγραμματιστεί με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα.
Είναι επίσης απαραίτητο να επεκτείνουμε το δίκτυο κοινωνικής προστασίας στην πόλη μας για την υποστήριξη αστέγων , ανεξάρτητα αν μένουν στους καταυλισμούς ή όχι, τόσο με την αξιοποίηση εξειδικευμένων προγραμμάτων όσο και με την κατασκευή οικοτροφείου.
Τέλος, είναι βέβαια αυτονόητο ότι πρέπει να προγραμματιστεί το κλείσιμο του καταυλισμού στο στρατόπεδο ΚΑΠΟΤΑ, κάτι όμως που κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε ίσως να γίνει με τη μεταφορά εκεί του στρατοπέδου ΠΑΠΑΣΤΑΘΗ, συμβάλλοντας έτσι και στην απελευθέρωση χώρων στο κέντρο της πόλης.
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ,όπως η ίδια η αστυνομία δηλώνει, ότι οι καταυλισμοί έχουν εξελιχθεί σε ορμητήρια παρανόμων που δεν έχουν σχέση ούτε με τους αρχικούς δικαιούχους (σεισμόπληκτοι) , ούτε με ανθρώπους που μπορεί να βρέθηκαν εκεί λόγω φτώχειας.
Από τη συζήτηση μάλιστα προέκυψε ότι το ΠΕΧΩΔΕ όχι μόνο δεν έλεγξε ποιοι έμπαιναν και ποιοι έβγαιναν στους καταυλισμούς, ως όφειλε, αλλά άσκησε και μια ιδιότυπη κοινωνική πολιτική προωθώντας ανθρώπους σε αυτούς!.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι καταυλισμοί πρέπει να κλείσουν, κάτι τέτοιο όμως θα πρέπει να γίνει χωρίς να στραφούμε εναντίον ανθρώπων που υποφέρουν από τη φτώχεια και έχουν βρει καταφύγιο, όσοι και αν είναι όπως και να βρέθηκαν εκεί.
Αν το σχέδιο είναι να κλείσουν οι υπόλοιποι καταυλισμοί και να μείνει μόνο εκείνος του ΚΑΠΟΤΑ είναι βέβαιο ότι πρέπει καταρχήν να απομακρυνθούν και να παραμείνουν μακριά, όλοι όσοι χρησιμοποιούν το στρατόπεδο για εγκληματικές ενέργειες. Αυτό, όση βοήθεια και αν δώσει ο δήμος είναι τελικά ευθύνη της αστυνομίας και πρέπει να προγραμματιστεί με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα.
Είναι επίσης απαραίτητο να επεκτείνουμε το δίκτυο κοινωνικής προστασίας στην πόλη μας για την υποστήριξη αστέγων , ανεξάρτητα αν μένουν στους καταυλισμούς ή όχι, τόσο με την αξιοποίηση εξειδικευμένων προγραμμάτων όσο και με την κατασκευή οικοτροφείου.
Τέλος, είναι βέβαια αυτονόητο ότι πρέπει να προγραμματιστεί το κλείσιμο του καταυλισμού στο στρατόπεδο ΚΑΠΟΤΑ, κάτι όμως που κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε ίσως να γίνει με τη μεταφορά εκεί του στρατοπέδου ΠΑΠΑΣΤΑΘΗ, συμβάλλοντας έτσι και στην απελευθέρωση χώρων στο κέντρο της πόλης.
Πολλά ερωτηματικά για το ΙΚΑ Αχαρνών...
Είναι γεγονός ότι η πρόθεση του ΙΚΑ για τη προσωρινή(;) μετακίνηση των υπηρεσιών του σε νέο κτίριο της πόλης μας, έχει δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά. Ερωτηματικά που προκύπτουν τόσο για τη θέση του νέου κτιρίου όσο και για την καταλληλότητα του.
Έλαβαν υπόψη τους και πως, οι υπεύθυνοι του ΙΚΑ ότι η νέα τοποθεσία βρίσκεται εκτός του κεντρικού πολεοδομικού ιστού της πόλης και χωρίς επαρκή συγκοινωνιακή κάλυψη;
Πόσο εύκολο είναι να κινούνται με τη σημερινή αστική συγκοινωνία (αραιά δρομολόγια, κακή ποιότητα υπηρεσιών) συνάνθρωποι μας, μεγάλης ηλικίας και με προβλήματα υγείας;
Μπορούμε να βασιστούμε στις υπηρεσίες της δημοτικής συγκοινωνίας με δεδομένη την σημερινή της κατάσταση, αλλά και την γενικότερη απαξίωση του θεσμού από την πολιτεία;
Είναι αλήθεια ότι το εμβαδόν του κτιρίου που παραχωρείται στο ΙΚΑ στο σύνολο του, είναι μικρότερο από το σύνολο των σημερινών κτιρίων και το μηνιαίο μίσθωμα διπλάσιο;
Πόσο γρήγορη, ασφαλής και τελικά αποτελεσματική είναι η μετατροπή ενός κτιρίου που έχει κατασκευαστεί για βιομηχανική χρήση σε κτίριο παροχής υπηρεσιών σε πολίτες;
Πως συμβιβάζεται αυτή η μετακίνηση με την πρόθεση του Δήμου και του ΙΚΑ να προχωρήσει η ανέγερση νέου κτιρίου του οργανισμού στο κέντρο της πόλης;
Αν όπως αφήνει να εννοηθεί τελευταία η διοίκηση του ΙΚΑ έχει σταματήσει η μετεγκατάσταση στο νέο κτίριο ποια είναι εν τέλει η νέα απόφαση του; Θα παραμείνει εκεί που είναι σήμερα ή θα μετακινηθεί αλλού;
Για όλους τους παραπάνω λόγους καλό θα ήταν με πρωτοβουλία του δήμου και του δημοτικού συμβουλίου να γίνει ανοικτή συζήτηση παρουσία εκπροσώπων του ΙΚΑ, εκπροσώπων των εργαζομένων και ασφαλισμένων, τοπικών φορέων, του ΟΑΣΑ και οποιουδήποτε άλλου κριθεί απαραίτητο, με σκοπό την αποσαφήνιση της σημερινής κατάστασης αλλά και των μελλοντικών προθέσεων του οργανισμού.
Έλαβαν υπόψη τους και πως, οι υπεύθυνοι του ΙΚΑ ότι η νέα τοποθεσία βρίσκεται εκτός του κεντρικού πολεοδομικού ιστού της πόλης και χωρίς επαρκή συγκοινωνιακή κάλυψη;
Πόσο εύκολο είναι να κινούνται με τη σημερινή αστική συγκοινωνία (αραιά δρομολόγια, κακή ποιότητα υπηρεσιών) συνάνθρωποι μας, μεγάλης ηλικίας και με προβλήματα υγείας;
Μπορούμε να βασιστούμε στις υπηρεσίες της δημοτικής συγκοινωνίας με δεδομένη την σημερινή της κατάσταση, αλλά και την γενικότερη απαξίωση του θεσμού από την πολιτεία;
Είναι αλήθεια ότι το εμβαδόν του κτιρίου που παραχωρείται στο ΙΚΑ στο σύνολο του, είναι μικρότερο από το σύνολο των σημερινών κτιρίων και το μηνιαίο μίσθωμα διπλάσιο;
Πόσο γρήγορη, ασφαλής και τελικά αποτελεσματική είναι η μετατροπή ενός κτιρίου που έχει κατασκευαστεί για βιομηχανική χρήση σε κτίριο παροχής υπηρεσιών σε πολίτες;
Πως συμβιβάζεται αυτή η μετακίνηση με την πρόθεση του Δήμου και του ΙΚΑ να προχωρήσει η ανέγερση νέου κτιρίου του οργανισμού στο κέντρο της πόλης;
Αν όπως αφήνει να εννοηθεί τελευταία η διοίκηση του ΙΚΑ έχει σταματήσει η μετεγκατάσταση στο νέο κτίριο ποια είναι εν τέλει η νέα απόφαση του; Θα παραμείνει εκεί που είναι σήμερα ή θα μετακινηθεί αλλού;
Για όλους τους παραπάνω λόγους καλό θα ήταν με πρωτοβουλία του δήμου και του δημοτικού συμβουλίου να γίνει ανοικτή συζήτηση παρουσία εκπροσώπων του ΙΚΑ, εκπροσώπων των εργαζομένων και ασφαλισμένων, τοπικών φορέων, του ΟΑΣΑ και οποιουδήποτε άλλου κριθεί απαραίτητο, με σκοπό την αποσαφήνιση της σημερινής κατάστασης αλλά και των μελλοντικών προθέσεων του οργανισμού.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)