Νέα Υποβάθμιση στο Συγκοινωνιακό Κέντρο Αχαρνών και στην Ποιότητα Μετακίνησης των Επιβατών της Αττικής

Η διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και το Υπουργείο Μεταφορών αποφάσισαν να απαξιώσουν  το Συγκοινωνιακό Κέντρο Αχαρνών (Σ.Κ.Α), για το οποίο έχουν δαπανηθεί εκατομμύρια ευρώ , και να καταργήσουν πρακτικά τον ρόλο του ως Κύριος Επιβατικός Σιδηροδρομικός Σταθμός που έχει στο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής,  μαζί με τον Σταθμό Αθήνας – Πειραιά (Λαρίσης).

Από Κυριακή 30 Ιουλίου 2017,  η Αθήνα θα είναι κόμβος για όλες τις μετακινήσεις από και προς το Αεροδρόμιο, τη Χαλκίδα, το Κιάτο και τον Πειραιά, με δρομολόγια ανά μια-δύο ώρες  και διακόπτοντας τη φυσική ροή μεταξύ των δρομολογίων στο Σ.Κ.Α στην κατεύθυνση Αεροδρόμιο - Κιάτο. Οι αλλαγές αυτές έχουν ως αποτέλεσμα  την περαιτέρω συγκοινωνιακή υποβάθμιση όχι μόνο των Δήμων Αχαρνών και Φυλής, αλλά όλων των Δήμων που εντάσσονται στις περιφερειακές ενότητες Ανατολικής και Δυτικής Αττικής.  


Αν αυτές οι ρυθμίσεις έχουν μόνιμο χαρακτήρα είναι ολοφάνερο ότι το υπουργείο Μεταφορών, κόντρα στις αρχές της συγκοινωνιακής  πολυκεντρικότητας που οφείλει να ακολουθεί,  αντιμετωπίζει τους επιβάτες εκτός Αθηνών – Κέντρου  ως επιβάτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας, που είναι υποχρεωμένοι να υφίστανται κακή εξυπηρέτηση και να λένε και ευχαριστώ.

Οι Εντυπώσεις και Παρεμβάσεις μου στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης

Μετά από ένα πυκνό σε πολιτικές διαδικασίες τριήμερο, μπορώ να πω ότι το Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης πήγε πολύ καλά και πέτυχε απόλυτα τους σκοπούς του. Η βασικότερη επιτυχία είναι ότι  χιλιάδες πολίτες όλων των ηλικιών, εντός και εκτός των κομμάτων, είχαν την ευκαιρία να ακούσουν και να μιλήσουν ελεύθερα για επιμέρους ζητήματα, αλλά και για την προοπτική της μεγάλης δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης.
Σε ότι με αφορά, είχα την ευκαιρία να τοποθετηθώ τόσο στην Ολομέλεια όσο και στο Εργαστήριο «Μεταρρυθμίσεις  και Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση για τη Δημόσια Διοίκηση και Αυτοδιοίκηση», που συνδιοργανώσαμε όλοι οι «όμοροι»  τομείς της Συμπαράταξης.
Αναλυτικά μπορείτε να δείτε στο blog μου spyrosvrettos.blogspot.com, επιγραμματικά να σημειώσω ότι επανέλαβα στην ολομέλεια τις θέσεις μου για το ιδεολογικό στίγμα μας,  που κατά τη γνώμη μου πρέπει να κινείται  στο ευρύ, κοινωνικό και δημοκρατικό πλαίσιο αξιών και στόχων που ιστορικά θέλουμε να υπηρετούμε και όχι να περιοριστεί σε κάποιο «κέντρο». Μίλησα επίσης για προτάσεις που θα ήθελα να δω στο «Σχέδιο Ελλάδα», όπως το δίκτυο αναπτυξιακών τραπεζών (κεντρικής και περιφερειακών), τη μεταφορά του Ο.Α.Σ.Α στην Περιφέρεια και τους Δήμους της Αττικής και τα Ολοκληρωμένα Προγράμματα Κοινοτικής Ασφάλειας και Συνοχής.
 Σε ότι αφορά το οργανωτικό μέρος του νέου φορέα που συζητάμε, επανέλαβα την άποψη μου για μια «Τρίτη Λύση»  μεταξύ της  «ομοσπονδοποίησης» των δυνάμεων της  κέντρο-αριστεράς και ενός νέου «μονολιθικού» κόμματος στον χώρο. Μίλησα επίσης  για βελτιώσεις που μπορούν να γίνουν στον «Οδικό Χάρτη» μέχρι το τελικό συνέδριο, μεταξύ των οποίων και η επιλογή των συμβόλων που θα μας χαρακτηρίζουν, από τα μέλη και τους φίλους που θα ψηφίσουν για την εκλογή Προέδρου.
Στο Εργαστήριο, ως γραμματέας του Τομέα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Ψηφιακής Σύγκλισης, υπογράμμισα ότι  ήταν το ΠΑΣΟΚ εκείνο το κόμμα που διαχρονικά «επέβαλλε» τη θεματολογία της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και των Τ.Π.Ε στην Ελληνική πολιτική ζωή, ακόμα και σε πολύ δύσκολες περιστάσεις όπως π.χ όταν παρέλαβε την Ελλάδα λίγο πριν τη βέβαιη χρεοκοπίας της.
Κοιτώντας μπροστά, επεσήμανα ως κρίσιμους παράγοντες για τη δημιουργία σύγχρονων υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης την αξιοποίηση της γνώσης, τη διασύνδεση με τις  ευρωπαϊκές πολιτικές, τη συνεχή παρακολούθηση με δείκτες υλοποίησης και τη διαχείριση των αλλαγών.

Στο συνέδριο αυτό πιστεύω ότι αποδείχθηκε πως η ενότητα, ο διάλογος και οι δημιουργικές αντιθέσεις είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να μας πάει μπροστά.  Από σήμερα ξεκινάει μια περίοδος πολύ κρίσιμων συλλογικών αποφάσεων, που πρέπει να δρομολογηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα.  Περιθώρια για λάθη δεν υπάρχουν πλέον. 

Η Παρέμβαση μου στο Εργαστήριο «Μεταρρυθμίσεις και Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση για τη Δημόσια Διοίκηση και Αυτοδιοίκηση»

Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω εκφράζοντας έναν "κομματικό Πατριωτισμό" ως Γραμματέας του τομέα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.  Ο λόγος που το κάνω είναι ότι αρκετές φορές στις διάφορες ημερίδες και τον δημόσιο διάλογο βλέπω  να μιλάνε για έργα ορόσημα όπως η Διαύγεια, το Open Gov , το Taxis τα ΚΕΠ και πολλά άλλα, λες και έγιναν μόνα τους,  χωρίς να πέρασαν κυβερνήσεις που είχαν τις ανάλογες προτεραιότητες.
Οφείλω λοιπόν να υπογραμμίσω προς όλες τις κατευθύνσεις και ιδιαίτερα προς όλους έχουμε πολιτική συμμετοχή στο εγχείρημα της ενωμένης κεντροαριστεράς,   ότι ήταν  το ΠΑΣΟΚ εκείνο το κόμμα που στην κυριολεξία «επέβαλλε», τη θεματολογία της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και των Τ.Π.Ε στην Ελληνική πολιτική ζωή, από την αρχή, από τη δεκαετία του 80 ακόμα.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι  το ΠΑ.ΣΟ.Κ παρά τις πολύ δύσκολες συνθήκες που αντιμετώπισε όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, λίγο πριν τη βέβαιη χρεοκοπίας της,  ξεκίνησε ένα  φιλόδοξο σχέδιο μεταρρυθμίσεων του κράτους με άξονα την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και τις Τ.Π.Ε, έχοντας αντιληφθεί την αυξημένη σημασία που είχαν για την προοπτική της πατρίδας μας. Από τότε, το 2009 – 2010 πριν γίνουν κοινός τόπος όλα αυτά τα ζητήματα γιατί σήμερα όλοι , σε όλο τον κόσμο μιλάμε και συζητάμε για τον Ψηφιακό Μετασχηματισμό της οικονομίας, της κοινωνίας και της δημόσιας  διοίκησης.
Τώρα νομίζω πως είναι  κοινή διαπίστωση, όλων μας ανεξάρτητα από πολιτικό ή κομματικό προσανατολισμό   ότι η  αδυναμία υλοποίησης των ψηφιακών στρατηγικών κατά τη διάρκεια της κρίσης που ζούμε μας στοίχισε πανάκριβα.  Είναι απορίας άξιο πως η Ελλάδα δεν άδραξε την ευκαιρία να κάνει άλματα στην Ηλεκτρονική διακυβέρνηση όταν αυτό χρειαζόταν να κάνει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο για να ξεπεράσει το μεγάλο πρόβλημα αποτελεσματικότητας που έχει στη δημόσια διοίκηση και αυτοδιοίκηση.
Κοιτώντας λοιπόν προς το μέλλον , γιατί αυτό πρέπει να κάνουμε, ας έχουμε στο νου μας ότι θα μπορούσαμε σήμερα να είμαστε κοντά στο επίπεδο της Εσθονίας, ίσως όχι από επιλογή αλλά σίγουρα από ανάγκη.
Μια Εσθονία που σήμερα που μιλάμε αναλαμβάνει την Προεδρία τη Ε.Ε έχοντας ως προτεραιότητα  την ολοκλήρωση της ψηφιακής αγοράς  και την  καθιέρωση της ελευθερίας διακίνησης δεδομένων ως την 5η ελευθερία της Ένωσης.
Σε ότι αφορά την Ελλάδα λοιπόν από δω και πέρα: Που είμαστε , που θέλουμε να φτάσουμε και πως; 
 Που είμαστε; Τόσο η διαίσθηση όσο και τα δεδομένα μας λένε ότι είμαστε στάσιμοι.
Ανήκουμε σε εκείνες τις χώρες  που έχουν δυνατότητες αλλά δεν τις αξιοποιούν αποδοτικά. 
Που θέλουμε να φτάσουμε; Θέλουμε να φτάσουμε και να παραμείνουμε σε εκείνη την ομάδα των ώριμων ψηφιακά κρατών,  που παρακολουθούν τις εξελίξεις και δίνουν ποιοτικές, ασφαλείς και αδιάλειπτες υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στους πολίτες. Για τον στόχο αυτό υπάρχουν καλά και κακά νέα. Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει τεράστιο απόθεμα τεχνικών λύσεων και επιχειρηματικών διαδικασιών που αν εφαρμοστούν επαρκώς μπορούν να μας πάνε γρήγορα μπροστά. Είτε μιλάμε για την κεντρική διοίκηση είτε για την αυτοδιοίκηση. Τα κακά νέα είναι αυτές οι λύσεις και οι διαδικασίες αλλάζουν τόσο γρήγορα που αν δεν το προσέξεις μπορείς να χάσεις έδαφος και να υποβαθμιστείς.  
Πως θα φτάσουμε στο στόχο μας:
Καταρχήν πρέπει να τον έχουμε ως ξεκάθαρα διατυπωμένο Εθνικό αναπτυξιακό στόχο. Σήμερα όλες οι πολιτικές δυνάμεις παίρνουν  όρκους «Ψηφιακής Αγάπης». Θετικό είναι ,αλλά χρειάζονται και άλλα πράγματα.
Χρειάζεται στενή διασύνδεση με τις ευρωπαϊκές πολιτικές για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και το ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους και της οικονομίας
Χρειάζεται συνεχής παρακολούθηση με δείκτες, όχι μόνο Ευρωπαϊκούς αλλά και δικούς μας, ενδογενείς,  που θα αφορούν την ποιότητα εφαρμογής των όποιων σχεδιασμών κάνουμε. 
Χρειάζεται άριστη διαχείριση των αλλαγών που συμβαίνουν στην τεχνολογική βάση και στα επιχειρησιακά μοντέλα οργάνωσης.
Μπορεί από αυτά που λέω να βγαίνει μια πολιτική ουδετερότητα σε ότι αφορά την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Σε μεγάλο βαθμό ξέρετε, υπάρχει γιατί το κράτος σήμερα οφείλει να είναι ψηφιακό ανεξάρτητα από το εύρος και τον προσανατολισμό που κάθε κόμμα πιστεύει ότι πρέπει να έχει.
Από την άλλη όμως υπάρχουν δυο τομείς στους οποίους μπορούμε με ασφάλεια να διαχωρίσουμε πολιτικές  προτεραιότητες μεταξύ των κομμάτων
Ο πρώτος είναι ο βαθμός που τελικά εφαρμόζουν ή ελέγχουν για την εφαρμογή τους όλα όσα συζητάμε. Για τον απλούστατο λόγο ότι όσο τα πράγματα δεν αλλάζουν προς την αυτονόητη κατεύθυνση, τόσο διατηρούνται οι γνωστές σε όλους μας παθογένειες της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα.
Ο δεύτερος είναι κατά πόσο αξιοποιείται η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση για να δώσει επιπλέον δικαιώματα, δημοκρατικές και κοινωνικές δυνατότητες στον πολίτη στην Ελλάδα και ολόκληρο τον κόσμο. Υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες για να υλοποιηθούν τα οράματα και να δικαιωθούν οι αγώνες όλων όσων πίστεψαν και πιστεύουν ότι οι σύγχρονες κοινωνίες μπορεί να είναι και αλλιώς , να είναι σοσιαλιστικές. 
Μπορώ να πω πολλά πάνω σε αυτό, αλλά θα ήθελα να ολοκληρώσω την παρέμβαση μου με κάτι πιο πρακτικό,  λέγοντας ότι αν θέλουν τα κόμματα  να βάλουν την  Ηλεκτρονική Διακυβέρνησης στο DNA της δημόσιας διοίκησης, ο καλύτερο τρόπος είναι να τη βάλουν στο  DNA της δικής τους διοίκησης.

Η Ομιλία μου στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης

Μετά από αλλεπάλληλες εθνικές υποχωρήσεις και ήττες η κυβέρνηση Σύριζα – Ανελ καλείται να επιτελέσει τουλάχιστον το ελάχιστο καθήκον που οφείλει προς τον Ελληνικό λαό, να οδηγήσει τη χώρα στην αυτοδύναμη χρηματοδότηση της από τις αγορές στη λήξη του 3ου αχρείαστου μνημονίου που ίδια συνομολόγησε.
Δυστυχώς έπειτα από την μακρά αλυσίδα καθυστερήσεων που επέφεραν ο αριστερός και δεξιός λαϊκισμός  η έξοδος στις αγορές δεν σημαίνει έξοδο από τις μνημονιακές λογικές. Δηλαδή από τις υπερβάλλουσες και υφεσιακές συγκριτικά με  τα υπόλοιπα κράτη – μέλη  της Ευρωπαϊκής ένωσης και της Ευρωζώνης δεσμεύσεις της  χώρας μας έναντι της ίδια της ένωσης και άλλων θεσμών & δανειστών.
Αντίθετα οι δεσμεύσεις αυτές έλαβαν μόνιμο χαρακτήρα όπως φαίνεται από τις υποχρέωση της χώρας μας για υπερβολικά πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060, αλλά και από την 100ετή υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας .
Εάν η κυβέρνηση δεν έχει την ικανότητα να πετύχει τον ελάχιστο, αλλά σημαντικό, στόχο της χρηματοδότησης της χώρας από τις αγορές μέχρι τον Αύγουστο του 2018, τότε εθνικά σκεπτόμενη θα πρέπει από τώρα να παραιτηθεί, δίνοντας στην Ελλάδα τη δυνατότητα να αντιδράσει εγκαίρως. 
Σε κάθε περίπτωση, όποτε και να γίνουν οι εκλογές, Η πολιτική καταδίκη της κυβέρνησης αυτής, είναι μια μη αναστρέψιμη διαδικασία και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα καλείται να τοποθετηθεί στην μετά Σύριζα εποχή. Ήδη ο σημερινός Σύριζα αποτελεί κάτι άλλο από το κόμμα που ξεκίνησε από το 3% και έγινε κυβέρνηση πατώντας πάνω στην αντιμνημονιακή εξαπάτηση.  Αυτή τη στιγμή η κυβερνώσα ομάδα αποτελείται από επαγγελματίες πολιτικούς που ψάχνουν εναγωνίως να βρουν στρατηγική διαιώνισης της παραμονής τους σε πρωταγωνιστικό  ρόλο και συγκάλυψης των αποτελεσμάτων της πολιτικής  τους . Αποτελέσματα  τα οποία σε όρους καθαρής επίδρασης στην κοινωνία μπορούν άνετα να χαρακτηριστούν  πιο δεξιά και νεοφιλελεύθερα  από εκείνα της πολιτικής που αναγκάστηκε να εφαρμόσει το  ΠΑΣΟΚ κατά τη διάρκεια των δυο πρώτων μνημονίων.   
Μπορεί η ήττα του Σύριζα να είναι βέβαιη, αλλά για εμάς αυτό δεν λέει από μόνο του κάτι. Εκείνο που χρειάζεται , και γι΄αυτό είμαστε όλοι εδώ, είναι η θετική αντι-παράθεση στις επόμενες εκλογές μιας ενωμένης, ισχυρής και ανανεωμένης δημοκρατικής & προοδευτικής παράταξης. Μιας παράταξης που θα βάλει στο περιθώριο το λαϊκισμό και θα μπορεί να πάει τη χώρα μπροστά, μαζί με τους πολλούς και για τους πολλούς.
Γύρω λοιπόν από αυτό το βασικό ζητούμενο θα ήθελα να τοποθετηθώ ξανά, γιατί το έχω κάνει πολλές φορές ,  στα σημεία-κλειδιά του εγχειρήματος  που είναι ο πολιτικός προσανατολισμός και το οργανωτικό-λειτουργικό μοντέλο,
Θεωρώ ότι πρέπει να αποφύγουμε τον εγκλωβισμό μας στις λογικές του άχρωμου, στενού, δήθεν τεχνοκρατικού κέντρου αλλά αντίθετα να κινηθούμε στο ευρύ, κοινωνικό και δημοκρατικό πλαίσιο αξιών και στόχων που ιστορικά θέλουμε να υπηρετούμε.
Ο ξεκάθαρα κοινωνικός και δημοκρατικός προσανατολισμός  θα δώσει και στις προγραμματικές δεσμεύσεις μας τις αιχμές  που απαιτείται να έχουν ώστε να γίνει η βάση μια πλειοψηφικής κοινωνικής συμφωνίας, στη βάση όμως αξιών και ρήξεων και όχι παραλυτικών συμβιβασμών. 
Πρώτα απ΄όλα ρήξη με εκείνη τη λογική που λέει ότι το κράτος δεν μπορεί παρά να είναι πρόβλημα για την ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο και άρα πρέπει να εξαφανιστεί ποσοτικά και ποιοτικά. Να είναι ελάχιστο.
Απέναντι σε αυτή τη λογική πρέπει να αντιπαραβάλουμε τεκμήρια, θέσεις και επιχειρήματα υπέρ ενός πειθαρχημένου δημοσιονομικά, έξυπνα αποκεντρωμένου & ψηφιακά οργανωμένου κράτους,  ικανού να συγκεντρώνει και διαχειρίζεται αποδοτικά  τους απαραίτητους πόρους , ικανού να αξιοποιεί τους ανθρώπους που χρειάζεται, ούτε λιγότερους ούτε περισσότερους, ώστε να παρεμβαίνει αποτελεσματικά στην ελληνική κοινωνία και οικονομία.
Με αυτή την οπτική θέλω να βλέπω και το «Πρόγραμμα Ελλάδα»  και θα ήθελα να αναφερθώ πιο συγκεκριμένα:
Για την ανάγκη λειτουργίας και ίδρυσης ενός δικτύου αναπτυξιακών περιφερειακών τραπεζών , που αναφέρονται και στην εισήγηση, μαζί με μια κεντρική αναπτυξιακή τράπεζα, ώστε να ενισχυθεί ο μετασχηματισμός της οικονομίας μας στις κατευθύνσεις που θέλουμε. Θα ήθελα να θυμίζω ότι η ιδέα μια κρατικής αναπτυξιακής τράπεζα υπάρχει από το 2010, όλες οι κυβερνήσεις με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το έχουν εξαγγείλει και σήμερα είναι περισσότερο αναγκαία παρά ποτέ, ύστερα από τον αφελληνισμό που επήλθε στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα από την κυβέρνηση Σύριζα-Ανέλ.
 Σχετικά με δυο προτάσεις που έχω καταθέσει προς συζήτηση στο «Πρόγραμμα Ελλάδα» και αφορούν την αποκέντρωση, από το Κράτος στην Περιφέρεια και από το Κράτος και την Περιφέρεια στους Δήμους και είναι:  
Η  μεταφορά των μετοχών του ομίλου ΟΑΣΑ από το υπερταμείο αλλά και της διοίκηση του από το υπουργείο Μεταφορών, προς την Περιφέρεια και τους Δήμους της Αττικής. Με αυτόν τον τρόπο θα αποσυνδεθεί ο όμιλος από τους έντονους πολιτικούς κύκλους της κεντρικής πολιτικής σκηνής και θα έρθει πιο κοντά στους επιβάτες που εξυπηρετεί. 
Η ανάπτυξη Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων Κοινοτικής Ασφάλειας & Συνοχής,  τα οποία θα δώσουν στους δήμους τη δύναμη να αντιμετωπίσουν πολυσύνθετα προβλήματα τοπικού χαρακτήρα που αφορούν την ενίσχυση της ασφάλειας , την απογκετοποίηση περιοχών κ.α

Σε ότι αφορά το οργανωτικό σχήμα της προσπάθειας μας εδώ και πολύ καιρώ υποστηρίζω την  άποψη μου για την λογική μιας  «Τρίτης Λύσης»  μεταξύ της  «ομοσπονδοποίησης» των δυνάμεων της  κέντρο-αριστεράς και ενός νέου «μονολιθικού» κόμματος στον χώρο.
Το ίδιο υποστηρίζω και τώρα, ένα σχήμα της μορφής «ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατική Συμπαράταξη»  που θα βασίζεται σε δυο πυλώνες:
Ο πρώτος πυλώνας, να είναι ένα νέο επί της ουσίας κόμμα με σφιχτές διαδικασίες και οργάνωση σε Περιφερειακό & Τοπικό επίπεδο, με πλήρη καταστατική κατοχύρωση των τάσεων και των ρευμάτων. Τα κόμματα που θα συμμετέχουν σε αυτόν το πυλώνα, βεβαίως θα αναστείλουν τη λειτουργία και το καταστατικό τους.
Ο δεύτερος πυλώνας, να είναι μια ανοιχτή συνεργασία κινήσεων & κομμάτων που επιθυμούν να διατηρούν την αυτονομία τους και με κύριο σκοπό τη συνδιαμόρφωση των πολιτικών μας θέσεων με την κοινωνία, όπως π.χ το «Πρόγραμμα Ελλάδα».
Πιστεύω ότι υπάρχει χώρος για μια τέτοια προοπτική με βάση βεβαίως τον σεβασμό  στις αποφάσεις που θα λάβουν τα κόμματα της συμπαράταξης , όπως  βάση τον οδικό χάρτη και με βασικό γνώμονα την ενότητα των δυνάμεων μας και την αποτελεσματική δράση μας.
Σε ότι αφορά τον οδικό χάρτη, δεν θα πρέπει να εγκλωβιστούμε στο ψευτοδίλημμα της εκλογής προέδρου πριν ή μετά το τελικό συνέδριο, γιατί η σειρά των πραγμάτων έτσι όπως έχει τεθεί είναι επαρκής πολιτικά και ταυτόχρονα επιδεκτική βελτιώσεων. 
Η εκλογή προέδρου θα γίνει μετά τις αποφάσεις όλων των κομμάτων, που για το ΠΑΣΟΚ σημαίνει ένα αποφασιστικό συνέδριο το οποίο και θα καθορίσει αν μιλάμε για μια καθαρά ομοσπονδιακή οργάνωση του νέου φορέα ή κάτι άλλο. Σε κάθε περίπτωση μπορούμε ταυτόχρονα με την εκλογή προέδρου να εκλέξουμε συνέδρους και βεβαίως από τη στιγμή που αυτή γίνει στα πλαίσια του προσυνεδριακού διαλόγου, θα υπάρχουν διαθέσιμες εισηγήσεις για όλα τα κεντρικά πολιτικά και οργανωτικά ζητήματα του νέου φορέα.
Τέλος, τίποτα δεν μας εμποδίζει να ρωτήσουμε την ίδια μέρα τους ψηφοφόρους απευθείας για μια σειρά ζητημάτων που μπορεί να είναι και σημαντικά όπως π.χ να επιλέξουν μεταξύ συμβόλων, θέσεων κ.α
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω σε όλους τους συντρόφους, είτε προέρχονται από  το ΠΑΣΟΚ είτε από άλλες παρατάξεις, ότι προσωπικά θα υπερασπιστώ  και τον ήλιο τον πράσινο στα σύμβολα,  και τις λέξεις σοσιαλισμός, κίνημα και Ελλάδα στο όνομα του νέου  φορέα που θα προκύψει  μετά την ολοκλήρωση του οδικού χάρτη.
Έναν νέο φορέα που ενωμένοι θα φτιάξουμε και θα αλλάξουμε , για άλλη μια φορά,  την ροή των πραγμάτων.