Χρόνια Πολλά!


Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο Έτος,

Σπύρος Βρεττός - Πατέρας από 13-12-2007!

H εκδρομή στην Πάρνηθα έγινε...

Απο τον δικτυακό τόπο του ΚΕΑΝ
"Την Κυριακή 9 Δεκεμβρίου το ΚΕΑΝ διοργανώσε ανάβαση στην Πάρνηθα.Σε μια προσπάθεια να δούμε και να μάθουμε από κοντά το τι έγινε το Καλοκαίρι αλλά προπάντων να διερευνήσουμε το τι μπορεί να γίνει από εδώ και στο εξής.Η εικόνα που αντικρίσαμε ήταν τραγική...Το ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟΣ με δυσκολία μπορεί να περιγράψει τα όσα αντικρίσαμε.Όσο και να το φαντάζεσαι όσο και να το φοβάσαι, όταν το βλέπεις η καρδιά σφίγγει και το βάρος της ευθύνης βαραίνει στους ώμους μας...Κάπως έτσι νοιώσαμε εκεί πάνω το βροχερό πρωινό της Κυριακής.

Ένα πράγμα αποφασίσαμε όλοι μας όμως πάνω εκεί.Η εκδρομές και οι αναβάσεις θα καθιερωθούν θα γίνουν θεσμός και θα ανεβαίνουμε μια φορά τις δεκαπέντε ημέρες σε συνεργασία με τον Ορειβατικό Σύλλογο Αχαρνών, ο Πρόεδρος του οποίου κ.Βασίλης Νίκας μας ξενάγησε στο βουνό και ήταν μία αστείρευτη πηγή γνώσης και μία φοβερή εμπειρία η ανάβαση μαζί του.

Ευχαριστούμε πολύ!!!

Αποφασίσαμε ακόμα να παρακαλοθούμε από κοντά όλες τις προσπάθειες που γίνονται(?) για την αναδάσωση της Πάρνηθας.

Θα είμαστε εδώ...και θα ανεβαίνουμε συχνά ΕΚΕΙ!"

Στο ίδιο Τσουβάλι κ. Νέδο;

Αγαπητέ κ. Νέδο,
Διαβάζω και ξαναδιαβάζω το άρθρο σας στο Βήμα της Κυριακής και δεν καταλαβαίνω γιατί παρουσιάζεται η πολιτιστική και οικονομική συνεργασία που επιδιώκει να έχει ο Δήμος Αχαρνών με χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στο ίδιο τσουβάλι με τη σκοτεινή πλευρά της μικρής Μόσχας (γυναίκες θύματα του trafficking, Μαφία κ.α) και με φόντο τη φωτογραφία των ιεροδούλων. Πάντως όσον αφορά τους αλλοδαπούς που ζουν στην πόλη μας σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Δήμου με βάση την απογραφή του 2001 είναι 5700, αριθμός που αντιστοιχεί στο 7,34% του μόνιμου πληθυσμού. Επίσης από ότι γνωρίζω, η δράση της Ρωσικής Μαφίας δεν εντοπίζεται τόσο στην πόλη μας όσο σε άλλες περιοχές μεγαλύτερης οικονομικής ευρωστίας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι κρύβουμε το πρόβλημα της εγκληματικότητας κάτω από το χαλί, ούτε βέβαια ότι το χρεώνουμε αποκλειστικά στους αλλοδαπούς από όπου και αν προέρχονται. Τουλάχιστον στο Δήμο Αχαρνών είμαστε όλοι αποφασισμένοι να γίνουν συγκεκριμένα βήματα για την ουσιαστική βελτίωση της κατάστασης σε όλους τους τομείς που σχετίζονται με παραβατικότητα. Πραγματικά οποιαδήποτε βοήθεια μπορείτε να δώσετε σε αυτή την κατεύθυνση είναι σίγουρα ευπρόσδεκτη.

Γρήγοροι μέσα στην Αργοπορία μας...

Αν και άργησε να ενταχθεί ο Δήμος στο σύστημα ανακύκλωσης συγκριτικά με άλλους δήμους, οι σχετικές διαδικασίες ολοκληρώθηκαν αρκετά γρήγορα από τότε που πριν από λίγους μήνες ο Θανάσης Κατσιγιάννης ως επικεφαλής της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής των Ελλήνων, έδωσε την αποφασιστική ώθηση σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Η μάχη της ουσιαστικής ενημέρωσης και διευκόλυνσης του πολίτη για να δεχθεί την ανακύκλωση στην καθημερινότητα του αρχίζει και πρέπει να είναι συνεχής και αποτελεσματική.

Επένδυση στη Δημοκρατία

Για να μην γενικεύουμε, η επιτροπή Συγκοινωνιών της οποίας προΐσταται ο Αντιδήμαρχος κ. Στούρας λειτουργεί. Όμως είναι πρακτικά αδύνατο να παρακολουθήσει ένας δημοτικός σύμβουλος συνεδριάσεις που γίνονται εργάσιμες ώρες. Με την ίδια λογική που διεξάγονται οι συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου απόγευμα θα πρέπει να διεξάγονται απόγευμα και όλες οι συνεδριάσεις στις οποίες συμμετέχουν αιρετοί και πολίτες (Δημοτικών Επιτροπών και Διοικητικών Συμβουλίων). Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν υπηρεσιακοί και πρακτικοί λόγοι, αλλά νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να επενδύσει ο Δήμος στη δημοκρατία και να υποστηρίξει με το ανάλογο προσωπικό την λειτουργία των θεσμών.

Παραδείγματα...

Απάντησε επί προσωπικού ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Γιάννης Γρηγοριάδης. Με επιχειρήματα, με λόγο αιχμηρό αλλά χωρίς ακρότητες, ο εμπειρότερος δημοτικός σύμβουλος του Δήμου μας υποστήριξε τον εαυτό του σε σχέση με δημοσίευμα εφημερίδας που τον αφορούσε. Πιστεύω ότι έδωσε ένα σωστό παράδειγμα προς όλους τους δημοτικούς συμβούλους για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζονται τέτοιου είδους θέματα...

Για το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του Δήμου Αχαρνών

Η μεγαλύτερη ένσταση που έχω όσο αφορά τη διαδικασία της σύνταξης του επιχειρησιακού προγράμματος του δήμου, προκύπτει από το γεγονός ότι αν και δουλεύεται 8 περίπου μήνες πρώτη φορά απασχόλησε το δημοτικό συμβούλιο.

Πιστεύω ότι χάθηκε μια ευκαιρία να ενεργοποιηθούν οι επιτροπές του δημοτικού συμβουλίου, που δυστυχώς η δημοτική αρχή δεν βλέπω να έχει διάθεση να λειτουργήσει. Ακόμα και επιτροπές που προβλέπονται από τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, όπως για την πρόληψη της παραβατικότητας ή την απασχόληση έχουν συνεδριάσει μόνο μια φορά.

Δυστυχώς, ούτε κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης (που είναι εξαιρετικά σύντομη) προβλέπεται ,μέχρι τώρα τουλάχιστον, εμπλοκή του δημοτικού συμβουλίου και των επιτροπών του. Είναι κρίμα, γιατί νομίζω ότι θα βοηθούσε και στον έλεγχο της υλοποίησης του προγράμματος.

Όσον αφορά την υλοποίηση θα ήθελα να προσθέσω ότι είναι ανάγκη να την παρακολουθήσουμε μέσω της ανάπτυξης του συστήματος δεικτών επίδοσης, που προβλέπεται από τις διαδικασίες ανάπτυξης του Επιχειρησιακού Προγράμματος, παρότι δίνεται η δυνατότητα παράκαμψης του. Αλλιώς δεν μιλάμε για πρόγραμμα αλλά για έκθεση ιδεών.

Τέλος για να μπαίνουμε και στην ουσία των όσων γράφονται, μου κάνει εντύπωση η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται η υπόθεση του Συγκοινωνιακού Κέντρου Αχαρνών. Μεγαλύτερη βαρύτητα δίδεται στα «Βαρέα Αθλήματα» παρά στο ΣΚΑ.

Κατά τη γνώμη μου η πόλη μας αντιμετωπίζει τουλάχιστον δύο μεγάλες προκλήσεις : η μια στο Βορρά, που είναι η ενσωμάτωση του Ολυμπιακού Χωριού και η άλλη στο Νότο που είναι η ολοκλήρωση του ΣΚΑ και των υποδομών του. Από αυτά τα δύο σημαντικά θέματα, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό η φυσιογνωμία της πόλης τις επόμενες δεκαετίες.

Θέμα Δημοκρατίας και Πολιτισμού

Πολλές φορές τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες συγκρούσεων μεταξύ της δημοτικής αρχής και εκπροσώπων του Τύπου με διάφορες αφορμές. Δεν θέλω να μπω στην ουσία των περιστατικών κάποια από τα οποία έχουν λάβει τη δικαστική οδό. Να πω μόνο ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χάνουμε την ψυχραιμία μας.

Από εκεί και πέρα υπάρχει μια κατηγορία που διατυπώνεται με πολλούς τρόπους από τη πλευρά της δημοτικής αρχής, στο δημοτικό συμβούλιο, στην τηλεόραση ακόμα ,και ουσιαστικά υποστηρίζει ότι η κριτική που ασκείται από τον τύπο οφείλεται στο γεγονός ότι ο δήμος δεν «εξαγοράζει» τη σιωπή τους όπως έκανε η προηγούμενη δημοτική αρχή. Είναι ένα τεράστιο θέμα που αφορά τη λειτουργία της δημοκρατίας και των θεσμών. Δεν επιτρέπεται να το προσπεράσουμε.

Είναι ανάγκη η δημοτική αρχή να δώσει στη δημοσιότητα όλα τα ποσά που έλαβε κάθε εφημερίδα κατά τις προηγούμενες περιόδους, για ποιους λόγους τα έλαβε και αν προκύπτουν παρατυπίες. Τα ίδια στοιχεία επίσης, να δίνονται υπό μορφή δελτίου σε τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να υπάρχει πλήρη διαφάνεια σε ότι αφορά τις οικονομικές σχέσεις του δήμου και του τύπου, σχέσεις που κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να είναι πολιτισμένες και να στηρίζονται στις αρχές της νομιμότητας και της ισότητας, ανεξάρτητα από τις θέσεις του κάθε εντύπου και φυσικά στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων του δήμου.

Το Μενίδι δεν είναι Ζωνιανά

Το ζήτημα της εγκληματικότητας απασχολεί τη δημοτική αρχή και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι έχουν γίνει δύο θεματικά δημοτικά συμβούλια για το θέμα αυτό μέσα σε ένα χρόνο, παρουσία των τοπικών αστυνομικών αρχών (αθροίζω και αυτό που αφορά τους καταυλισμούς γιατί δυστυχώς έχει και αστυνομικές διαστάσεις).

Κατά τη γνώμη μου, είναι χρήσιμο να ξεχωρίσουμε εκείνα τα πράγματα που μπορεί και πρέπει να κάνει η αστυνομία από εκείνα που μπορεί και πρέπει να κάνει ο Δήμος. Ο Δήμος δεν είναι σε θέση να κάνει συλλήψεις ή να αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο πιθανόν οπλισμένους εγκληματίες. Κάτι τέτοιο είναι δουλεία της αστυνομίας και η πίεση για ισχυρότερη και αποτελεσματικότερη αστυνομική δύναμη στην πόλη μας πρέπει να είναι συνεχής και σοβαρή. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχόμαστε χαρακτηρισμούς όπως ότι το Μενίδι είναι τα Ζωνιανά της Αττικής. Κάτι τέτοιο προσβάλει την πόλη μας και λειτουργεί ενισχυτικά στην κακή εικόνα που έχει ο Δήμος μας προς τα έξω , με τις αυτονόητες επιπτώσεις, χωρίς να προσφέρει τίποτα το ουσιαστικό. Η αντίδραση της Δημάρχου Ζεφυρίου κας Γιαννοπούλου, όσο αφορά αντίστοιχους συμψηφισμούς για τη πόλη της, ήταν πιστεύω εύστοχη.

Από την άλλη, είναι απαραίτητο να μην αφήσουμε σε δεύτερη μοίρα όλα αυτά που ο δήμος μπορεί να κάνει για την παράπλευρή αντιμετώπιση της εγκληματικότητας. Ξεκινώντας από τα απλά που μπορεί να είναι ο φωτισμός δρόμων ή κοινόχρηστων χώρων και ο έλεγχος λειτουργίας καταστημάτων μέχρι την ανάπλαση περιοχών (όπως της Αυλίζας), την απομάκρυνση των καταυλισμών και την εξειδικευμένη κοινωνική παρέμβαση. Η εγκληματικότητα είναι αλληλένδετη με κοινωνικά προβλήματα και παθογένειες, που έχουν να κάνουν με την γενική ποιότητα ζωής ενός πληθυσμού. Εκεί ο Δήμος μπορεί να κινηθεί με περισσότερη αυτονομία.

Η αξιοποίηση της Αμυγδαλέζας

Δεν ξέρω για ποιους λόγους ένα τόσο σημαντικό για το μέλλον της πόλης θέμα είχε καλυφθεί μέχρι σήμερα με πέπλο μυστικότητας. Πολύ ορθά το ζήτημα ήρθε στο δημοτικό συμβούλιο, γιατί είναι κάτι για το οποίο το λαός των Αχαρνών, που είναι και ο ιδιοκτήτης της έκτασης, πρέπει να έχει πλήρη ενημέρωση.

Κατά τη γνώμη μου, υπάρχει ένα ζήτημα διαδικασίας (πως γίνεται, ότι γίνεται από νομική και δεοντολογική άποψη) και ένα άλλο ουσίας (τελικά τι θα γίνει στη Αμυγδαλέζα). Από τη συζήτηση νομίζω ότι έγινε φανερό ότι η μέχρι τώρα διαδικασία έχει νομικά και διαδικαστικά κενά, αλλά και ότι δεν έχει ξεκαθαριστεί πλήρως ποιο κομμάτι είναι δασικό, κάτι που είναι στοιχειώδες.

Από εκεί και πέρα, προσωπικά όταν βάζω στη σειρά τις λέξεις Αμυγδαλέζα και Αξιοποίηση, ιδιαίτερα μετά την μεγάλη καταστροφή που έγινε στην Πάρνηθα, το μυαλό μου πηγαίνει στη δημιουργία πάρκου με ήπια τουριστική εκμετάλλευση σχετική με περιβάλλον - αθλητισμό - κ.α και όχι στα σχέδια που έχουν υποβληθεί μέχρι σήμερα.

Πάντως αν είναι να ξαναρχίσει η διαδικασία από την αρχή, (κάτι που πιστεύω πρέπει να γίνει) είναι ευκαιρία να προσδιορίσουμε επακριβώς το είδος της επένδυσης που θέλουμε να φιλοξενηθεί στο κτήμα και με τους όρους που επιθυμούμε να γίνει κάτι τέτοιο.

Για το κλείσιμο των καταυλισμών

Η συζήτηση που έγινε στο Δημοτικό Συμβούλιο ήταν αρκετά κατατοπιστική για την κατάσταση που επικρατεί στους καταυλισμούς, αλλά και γιατί φτάσαμε ως εδώ.

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ,όπως η ίδια η αστυνομία δηλώνει, ότι οι καταυλισμοί έχουν εξελιχθεί σε ορμητήρια παρανόμων που δεν έχουν σχέση ούτε με τους αρχικούς δικαιούχους (σεισμόπληκτοι) , ούτε με ανθρώπους που μπορεί να βρέθηκαν εκεί λόγω φτώχειας.

Από τη συζήτηση μάλιστα προέκυψε ότι το ΠΕΧΩΔΕ όχι μόνο δεν έλεγξε ποιοι έμπαιναν και ποιοι έβγαιναν στους καταυλισμούς, ως όφειλε, αλλά άσκησε και μια ιδιότυπη κοινωνική πολιτική προωθώντας ανθρώπους σε αυτούς!.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι καταυλισμοί πρέπει να κλείσουν, κάτι τέτοιο όμως θα πρέπει να γίνει χωρίς να στραφούμε εναντίον ανθρώπων που υποφέρουν από τη φτώχεια και έχουν βρει καταφύγιο, όσοι και αν είναι όπως και να βρέθηκαν εκεί.

Αν το σχέδιο είναι να κλείσουν οι υπόλοιποι καταυλισμοί και να μείνει μόνο εκείνος του ΚΑΠΟΤΑ είναι βέβαιο ότι πρέπει καταρχήν να απομακρυνθούν και να παραμείνουν μακριά, όλοι όσοι χρησιμοποιούν το στρατόπεδο για εγκληματικές ενέργειες. Αυτό, όση βοήθεια και αν δώσει ο δήμος είναι τελικά ευθύνη της αστυνομίας και πρέπει να προγραμματιστεί με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα.

Είναι επίσης απαραίτητο να επεκτείνουμε το δίκτυο κοινωνικής προστασίας στην πόλη μας για την υποστήριξη αστέγων , ανεξάρτητα αν μένουν στους καταυλισμούς ή όχι, τόσο με την αξιοποίηση εξειδικευμένων προγραμμάτων όσο και με την κατασκευή οικοτροφείου.

Τέλος, είναι βέβαια αυτονόητο ότι πρέπει να προγραμματιστεί το κλείσιμο του καταυλισμού στο στρατόπεδο ΚΑΠΟΤΑ, κάτι όμως που κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε ίσως να γίνει με τη μεταφορά εκεί του στρατοπέδου ΠΑΠΑΣΤΑΘΗ, συμβάλλοντας έτσι και στην απελευθέρωση χώρων στο κέντρο της πόλης.

Πολλά ερωτηματικά για το ΙΚΑ Αχαρνών...

Είναι γεγονός ότι η πρόθεση του ΙΚΑ για τη προσωρινή(;) μετακίνηση των υπηρεσιών του σε νέο κτίριο της πόλης μας, έχει δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά. Ερωτηματικά που προκύπτουν τόσο για τη θέση του νέου κτιρίου όσο και για την καταλληλότητα του.

Έλαβαν υπόψη τους και πως, οι υπεύθυνοι του ΙΚΑ ότι η νέα τοποθεσία βρίσκεται εκτός του κεντρικού πολεοδομικού ιστού της πόλης και χωρίς επαρκή συγκοινωνιακή κάλυψη;

Πόσο εύκολο είναι να κινούνται με τη σημερινή αστική συγκοινωνία (αραιά δρομολόγια, κακή ποιότητα υπηρεσιών) συνάνθρωποι μας, μεγάλης ηλικίας και με προβλήματα υγείας;

Μπορούμε να βασιστούμε στις υπηρεσίες της δημοτικής συγκοινωνίας με δεδομένη την σημερινή της κατάσταση, αλλά και την γενικότερη απαξίωση του θεσμού από την πολιτεία;

Είναι αλήθεια ότι το εμβαδόν του κτιρίου που παραχωρείται στο ΙΚΑ στο σύνολο του, είναι μικρότερο από το σύνολο των σημερινών κτιρίων και το μηνιαίο μίσθωμα διπλάσιο;

Πόσο γρήγορη, ασφαλής και τελικά αποτελεσματική είναι η μετατροπή ενός κτιρίου που έχει κατασκευαστεί για βιομηχανική χρήση σε κτίριο παροχής υπηρεσιών σε πολίτες;

Πως συμβιβάζεται αυτή η μετακίνηση με την πρόθεση του Δήμου και του ΙΚΑ να προχωρήσει η ανέγερση νέου κτιρίου του οργανισμού στο κέντρο της πόλης;

Αν όπως αφήνει να εννοηθεί τελευταία η διοίκηση του ΙΚΑ έχει σταματήσει η μετεγκατάσταση στο νέο κτίριο ποια είναι εν τέλει η νέα απόφαση του; Θα παραμείνει εκεί που είναι σήμερα ή θα μετακινηθεί αλλού;

Για όλους τους παραπάνω λόγους καλό θα ήταν με πρωτοβουλία του δήμου και του δημοτικού συμβουλίου να γίνει ανοικτή συζήτηση παρουσία εκπροσώπων του ΙΚΑ, εκπροσώπων των εργαζομένων και ασφαλισμένων, τοπικών φορέων, του ΟΑΣΑ και οποιουδήποτε άλλου κριθεί απαραίτητο, με σκοπό την αποσαφήνιση της σημερινής κατάστασης αλλά και των μελλοντικών προθέσεων του οργανισμού.