Τοποθέτηση μου στην κοινή συνεδρίαση των Κ.Π.Ε: ΠΑ.ΣΟ.Κ, ΔΗ.ΜΑ.Ρ, Κινήσεις (13.11.2016)

Συντρόφισσες & Σύντροφοι,

Σήμερα είναι το αύριο για το οποίο προβληματιζόμασταν στο παρελθόν. Η συζήτηση για τη ανασύσταση της μεγάλης δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης δεν είναι καινούργια, όπως δεν είναι καινούργια η εκτίμηση ότι η φούσκα του Σύριζα θα έσκαγε αργά ή γρήγορα και εμείς θα έπρεπε να ήμασταν έτοιμοι να προσφέρουμε στον ελληνικό λαό μια γενναία, ρεαλιστική και απαλλαγμένη από αυταπάτες λύση για το σήμερα και το αύριο της χώρας.

Το ερώτημα είναι απλό: Είμαστε έτοιμοι; Και αν όχι μπορούμε;

Για το αν είμαστε έτοιμοι νομίζω ότι η απάντηση είναι αρνητική. Σε ότι αφορά τις δημοσκοπήσεις βρισκόμαστε σε μια “θετική στασιμότητα”, σαν ο κόσμος να περιμένει κάτι από εμάς για να αποφασίσει αν πρέπει να μας παρέχει μια επιπλέον “δόση” εμπιστοσύνης. Δεν του το δίνουμε όμως, σέρνουμε εκκρεμότητες πολιτικές και οργανωτικές, ενώ κάθε λίγο και λιγάκι καταφέρνουμε να αναλωνόμαστε σε εσωτερικά προβλήματα.

Μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτή τη κατάσταση και να φτάσουμε τις δυνατότητες μας; Πιστεύω πως Ναι. Μια από τις λύσεις για την υπέρβαση του αδιεξόδου ήταν η γενναία, απευθείας πρόταση της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της ΔΗΣΥΜ προς το Ποτάμι, το Κιδησό και κάθε ενδιαφερόμενο για συμπόρευση.

Από τη στιγμή που κάτι τέτοιο δεν έγινε αποδεκτό, όχι με δική μας ευθύνη, τότε αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να διαμορφώσουμε ένα νέο οδικό χάρτη ώστε  να δώσουμε μια οριστική μορφή, για τα επόμενα χρόνια τουλάχιστον, σε αυτό που λέμε δημοκρατική και προοδευτική παράταξη,  μαζεύοντας όλες τις προσπάθειες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σε ένα λειτουργικό και αποδοτικό πλαίσιο.

Στην προηγούμενη κεντρική επιτροπή του ΠΑΣΟΚ , αρκετά πριν φτάσουμε στο νέο αδιέξοδο διατύπωσα δύο άξονες για την πορεία μετά μια ενδεχόμενη αναστολή των προσπαθειών συνεργασίας με το Ποτάμι, κάτι που κατά τη γνώμη μου ήταν πολύ πιθανό να συμβεί. Αυτοί ήταν:

(1) Η συνέχιση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ως ένα ανοικτό και ελεύθερο φόρουμ επικοινωνίας των συνιστωσών δυνάμεων με την κοινωνία και μεταξύ τους.

Οι αποφάσεις του Κ.Σ.Σ της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σε συνδυασμό με τις συντονιστικές ομάδες και τον εξωστρεφή προγραμματισμό δράσης πιστεύω ότι κινούνται στη σωστή κατεύθυνση.

(2) Το Πα.Σο.Κ που είναι ο βασικός κορμός της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα να τελειώσει με τις εκκρεμότητες της πολιτικής και οργανωτικής του μετεξέλιξης, μέσα από ένα συνέδριο στο οποίο θα συζητηθούν όλα από την αρχή, πολιτικά και οργανωτικά. Τάσεις-ρεύματα-συνιστώσες, η σχέση με την ανοιχτή δημοκρατική συμπαράταξη κ.α

Το Κεντρικό Συντονιστικό Συμβούλιο της ΔΗΣΥΜ αποφάσισε ότι θα γίνει συνέδριο της ΔΗΣΥΜ, ανάλογα με τη συγκυρία βεβαίως. Κατά τη γνώμη μου, πριν το όποιο συνέδριο της ΔΗΣΥΜ θα πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, όπως και των υπόλοιπων δυνάμεων που αποδέχονται το ευρύ Σοσιαλιστικό-Δημοκρατικό πλαίσιο που συμφωνήθηκε στη συνδιάσκεψη, για να συζητήσουμε και να είμαστε βέβαιοι σε ότι θέλουμε να κάνουμε. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι διαδικασίες των συνεδρίων θα ξεκινήσουν παράλληλα, ώστε να βρεθεί ο σωστός χρονισμός των αποφάσεων.

Συντρόφισσες & Σύντροφοι, ζούμε σε ένα κόσμο που διαρκώς αλλάζει. Η Ελλάδα δέχεται την πίεση αυτών των αλλαγών, την πίεση ενός παγκόσμιου, αλλά και εθνικού-τοπικού, συστήματος που παράγει κρίσει οικονομικές, γεωπολιτικές και περιβαλλοντικές. Χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο φορέα, νέο επί της ουσίας και όχι σε νέο περιτύλιγμα, δημοκρατικό και συνεργατικό ώστε να πιάσουμε τους ρυθμούς της εποχής και να μπορέσουμε να παρέμβουμε στις εξελίξεις.

Χαιρετισμός στο Εργαστήριο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Πολιτικής

Φίλες και Φίλοι,
Εκ μέρους του τομέα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Ψηφιακής Σύγκλισης του ΠΑΣΟΚ θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ανταπόκριση σας στην πρώτη συνάντηση του Εργαστηρίου. Πριν από ένα χρόνο περίπου ξεκινήσαμε μαζί με την γραμματεία του τομέα  την προσπάθεια να ανασυνθέσουμε με επίκαιρους όρους ένα χώρο που έχει βγάλει διαχρονικά πολύ έργο για το ΠΑΣΟΚ και την Προοδευτική Παράταξη. Απευθυνθήκαμε  σε παλαιότερους και νεότερους συντρόφους, συνεργαστήκαμε διαδικτυακά, πραγματοποιήσαμε ολομέλειες, συντάξαμε θέσεις , υποστηρίξαμε την κοινοβουλευτική ομάδα, συνεργαστήκαμε με τους όμορους τομείς του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΣΥΜ.  Το σημερινό Εργαστήριο είναι αποτέλεσμα αυτό-οργάνωσης  σχετικών με την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και την Ψηφιακή Πολιτική τομέων του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και των Κινήσεων Πολιτών, που συναντηθήκαμε με αφορμή τη συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Καλωσορίζουμε τους φίλους μας και καταξιωμένους επιστήμονες & επαγγελματίες, οι οποίοι σήμερα θα βοηθήσουν να φωτίσουμε διάφορες πτυχές της Ψηφιακής Διακυβέρνησης & Πολιτικής.

Κοινός στόχος όλων μας είναι να προκαλέσουμε τη συζήτηση , να εμβαθύνουμε τον διάλογο και δημιουργήσουμε μια ζωντανή πολιτική διαδικασία, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να πιάσουμε τον ρυθμό της εποχής και να παρέμβουμε πολιτικά στη ροή των πραγμάτων. Οι τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα των Τ.Π.Ε είναι ραγδαίες, «οι προηγούμενες επιδόσεις δεν εξασφαλίζουν τις μελλοντικές» αν μπορώ να δανειστώ μια διάσημη φράση των αγορών. Χρειάζεται εντατική παρακολούθηση και διαχείριση των αλλαγών ώστε να διατηρηθεί υψηλό επίπεδο παροχής υπηρεσιών ψηφιακής διακυβέρνησης, είτε με την στενότερη είτε με την ευρύτερη έννοια. Ιδιαίτερα όταν οι ψηφιακές απαιτήσεις των πολιτών διαμορφώνονται από  μεγαθήρια όπως η Google, η Microsoft κ.α που θέτουν και το πήχη.

Σήμερα η Ελλάδα ανάμεσα στις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει καλείται να ανταπεξέλθει στον αναγκαίο ψηφιακό μετασχηματισμό της, ώστε να ενταχθεί στην Ενιαία Ψηφιακή Αγορά που διαμορφώνεται στην  Ε.Ε. Μπορεί να ακουστεί παράξενο, αλλά όπως η Κοινή Αγροτική Πολιτική αποτέλεσε κάποτε τον στυλοβάτη της  Ένωσης  έτσι σήμερα στην Κοινή Ψηφιακή Πολιτική μπορεί η Ένωση να συναντήσει έναν πολύτιμο αρωγό για την  υπέρβαση των αναπτυξιακών και πολιτικών προβλημάτων της. Ο ρόλος των Τ.Π.Ε αναδεικνύεται καταλυτικός, όχι μόνο για την Ψηφιακή Αγορά και την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση αλλά και για την Ενεργειακή Ένωση, την Τραπεζική Ένωση και κυρίως, για τη Δημοκρατική Ένωση των λαών και των κρατών της Ευρώπης. 


Σπάνια μας δίνεται η ευκαιρία ως Χώρα να έχουμε τόσο ξεκάθαρο στόχο μπροστά μας, ας μην τον χάσουμε.  Ευχαριστούμε την Πρόεδρο του Πα.Σο.Κ και επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Φώφη Γεννηματά για την επιστολή της και θα εργαστούμε πάνω στις κατευθύνσεις που επισημαίνει. 

7000 Αστυνομικοί ή 70 Καλλιτέχνες για το Πολυτεχνείο;

Πολλοί φοβούνται τη ζωντανή μνήμη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς γιατί  ξεβολεύει πρόσωπα και καταστάσεις. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι εξελίχθηκε σιγά – σιγά μια διαδικασία ευτελισμού της επετείου, με επίκεντρο τα διάφορα επεισόδια που διεξάγονται, με μεγαλύτερη ή μικρότερη ένταση κάθε χρόνο.

‘Έζησα για αρκετά χρόνια ως φοιτητής, προπτυχιακός και μεταπτυχιακός του ΕΜΠ την ατμόσφαιρα των ημερών. Έχω θετικές και αρνητικές αναμνήσεις.
Θετικές, όταν ξεκινήσαμε κάποτε με την ΠΑΣΠ την έκθεση φωτογραφίας, αρνητικές όταν θυμάμαι είχαν ρίξει οι αναρχικοί  μολότοφ στο πρόσωπο ενός Κνίτη, τα επεισόδια, οι απειλητικές χειρονομίες των αστυνομικών κ.α

Το θέμα είναι το εξής, ο χώρος είναι πολύ φορτισμένος συναισθηματικά: Ή θα γίνονται συναυλίες ή θα γίνονται έκτροπα, μέση λύση δεν υπάρχει. Δημιουργία ή Καταστροφή.


Αντί λοιπόν για 7000 αστυνομικούς, πιστεύω ότι είναι καλύτερα να πάρουν κάποια στιγμή πρωτοβουλία 70 καλλιτέχνες – δημιουργοί,  ώστε να απελευθερώσουν το Πολυτεχνείο και τη μνήμη της εξέγερσης από την ασφυκτική πίεση που υφίστανται. 

Συζήτηση στο Focus Web Radio

Αν και σκοπεύαμε στο Focus Web Radio να μιλήσουμε περισσότερο για τα γενικότερα θέματα που αφορούν την αυτοδιοίκηση όπως το προσφυγικό, οι κοινωνικές δομές, οι "έξυπνες πόλεις" κ.α οι δημοτικές εξελίξεις οδήγησαν τη συζήτηση στα ζητήματα του Δήμου Αχαρνών. Θίξαμε το μεγάλο πρόβλημα της παραβατικότητας και την προτεραιότητα που πρέπει να λάβει στην τοπική πολιτική, όπως και το διαχρονικό ζήτημα της αντιπλημμυρικής προστασίας. Σε ότι αφορά το δάνειο πιστεύω ότι όλοι οι δημότες και ιδιαίτερα οι δημοτικοί σύμβουλοι που θα κληθούν να πάρουν αποφάσεις, οφείλουν να γνωρίζουν κάθε λεπτομέρεια για τις πιθανές λύσεις. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συμβαίνει. Για την περίπτωση του δανείου είναι ανάγκη να ξεκαθαριστούν όλες οι δαπάνες /χρέη που θα χρηματοδοτηθούν και βεβαίως να αποτυπωθούν η πολιτική και οι πηγές εξυπηρέτησης του (μείωση δαπανών/αύξηση εσόδων). Για την περίπτωση του Παρατηρητηρίου (το οποίο είναι μια κοινή επιτροπή των υπουργείων Εσωτερικών/Οικονομικών και άλλων φορέων της Ελληνικής πολιτείας) επίσης πρέπει να ξεκαθαριστεί σε μεγαλύτερη λεπτομέρεια τι σημαίνει η προσφυγή του Δήμου Αχαρνών σε αυτό και όχι να κρίνουμε με βάση τι έγινε σε άλλους Δήμους. Ταυτόχρονα ο Δήμος αν θέλει να πετύχει ρυθμίσεις από την πολιτεία σε οποιαδήποτε κατεύθυνση, πρέπει να το επιδιώξει στο νομοσχέδιο "Σκούπα" του υπουργείου Εσωτερικών, το οποίο βρίσκεται σε προ-διαβούλευση αυτές τις ημέρες. Ευχαριστώ τους δημοσιογράφους Αθηνά Περράκη και Άγγελο Παγώνα για την ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις.

Ο.Α.Σ.Α: Εντυπώσεις και Πραγματικότητα

Τον τελευταίο καιρό πυκνώνουν οι αναφορές στον Ο.Α.ΣΑ και τις Αστικές Συγκοινωνίες με διάφορες αφορμές και ιδιαίτερα μετά την απόφαση για τη "λανθάνουσα" / "αδρανή" ιδιωτικοποίηση του ομίλου, με την μεταφορά του στο "υπερ-ταμείο". Λέγονται πολλές ανακρίβειες και μισές αλήθειες, που προφανώς κρύβουν σκοπιμότητες, αλλά δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω τη χθεσινή δήλωση του τ. Υπουργού Μεταφορών της Ν.Δ κ. Χατζηδάκη, για το γεγονός ότι κατέφερε μέσα σε δυο-τρείς σύντομες φράσεις να "συμπιέσει" την πραγματικότητα 6 ετών, ώστε να δημιουργήσει τις πολιτικές εντυπώσεις που επιθυμούσε.

Επαναλαμβάνω λοιπόν τη διατύπωση του τ. Υπουργού για να την σχολιάσω με βάση την εμπειρία μου κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως μη-εκτελεστικό μέλος του Δ.Σ. του Ο.Α.ΣΑ την περίοδο 2010-2013, έχοντας και την ευθύνη της ενημέρωσης του συμβουλίου για την εξέλιξη των έργων Τηλεματικής και Αυτόματου Κομίστρου. Δήλωσε λοιπόν: "Στις αστικές συγκοινωνίες που πάνε με την όπισθεν μόνη θετική εξέλιξη οι «έξυπνες στάσεις»Τις «έξυπνες στάσεις» τις ξεκινήσαμε εμείς με ΣΔΙΤ στο Υπουργείο Μεταφορών. Ευτυχώς δεν τις σταμάτησαν".

Λάθος πρώτο: Η ένταξη σε ΣΔΙΤ δεν ήταν, ούτε είναι "μαγικό ραβδί" ή αυτόματος πιλότος.

Οφείλω να θυμίσω ότι τα έργα παρελήφθησαν από την κυβέρνηση του Πα.Σο.Κ στην αρχή της κρίσης, έχοντας μετατραπεί από συμβατικά έργα σε έργα Σ.Δ.Ι.Τ με απόφαση της προηγούμενης κυβέρνηση (Ν.Δ). Η κίνηση αυτή είχε στερήσει τη ένταξη τους σε κοινοτικά προγράμματα και είχε οδηγήσει σε επιπλέον καθυστερήσεις στα δυο αυτά έργα που δεν μπορούσαν να ξεκινήσουν για περίπου 10 χρόνια, ενώ όλοι συμφωνούσαν ότι είναι αναγκαία.

Αντί να ακολουθηθεί η πεπατημένη λογική της μηδενιστικής κομματικής αντιπαράθεσης που είχε κοστίσει πολλά σε χρόνο υλοποίησης, η τότε κυβέρνηση εξέτασε και συνέχισε τη διαδικασία, προβαίνοντας σε κρίσιμες παρεμβάσεις και βελτιώσεις. Εν συντομία:


  • Έγινε γρήγορα νέα ανάλυση της σκοπιμότητας ένταξης στα ΣΔΙΤ, σύμφωνα με τα επίκαιρα δημοσιονομικά δεδομένα.
  • Διαμορφώθηκε καινοτόμος συγχρηματοδότηση με Ευρωπαϊκά Προγράμματα που επέτρεψε σημαντικές διευρύνσεις αντικειμένου και μειώσεις στο κόστος.
  • Αφαιρέθηκε κάθε πολιτική χροιά ιδιωτικοποίησης που υπήρχε στους σχεδιασμούς μέχρι τότε, ως αποτέλεσμα νεοφιλελεύθερων εμμονών, αποκαθιστώντας τον «εργαλειακό» χαρακτήρα των έργων Σ.Δ.Ι.Τ


Οι διαδικασίες των έργων συνεχίστηκαν από όλες τις κυβερνήσεις από τότε μέχρι σήμερα, χωρίς να εμπλακούν σε μικροκομματικά παίγνια. Ως αποτέλεσμα, έχουμε την σταδιακή παράδοση της Τηλεματικής και ελπίζω σύντομα του Αυτόματου Κομίστρου, τα οποία σαφώς αναβαθμίζουν την ποιότητα παρεχόμενων υπηρεσιών του Ο.Α.Σ.Α προς τους επιβάτες και βοηθούν στην καλύτερη διαχείριση των μέσων παραγωγής που έχει στη διάθεση του ο όμιλος. Τα θετικά αποτελέσματα που βλέπουμε είναι καλά παραδείγματα του ότι τα δημόσια έργα προχωράνε καλά όταν «αποχρωματίζονται» πολιτικά, κομματικά και προσωπικά. 

Λάθος δεύτερο: Δεν ήταν η μόνη θετική εξέλιξη στις Συγκοινωνίες, υπήρχε και η οικονομική εξυγίανση από το 2010 μέχρι το 2013-2014 που καταστράφηκε. 

Από το 2010 μέχρι το 2013 μέσα από μια πολιτική μεγάλων μισθολογικών μειώσεων , λελογισμένης αύξησης του κομίστρου, μετατάξεων (χωρίς απολύσεις όμως) και περιορισμού των δρομολογίων των Λεωφορείων με αναδιάρθρωση τους ώστε να τροφοδοτούν το κατεξοχήν δίκτυο-κορμού των μέσων σταθερής τροχιάς, εμφανίστηκαν κέρδη στις εταιρίες Ο.Α.Σ.Α / ΣΤΑΣΥ και σημαντικός περιορισμός των ελλειμμάτων της Ο.Σ.Υ σε λογικά επίπεδα. Οι θυσίες δηλαδή των εργαζομένων και των επιβατών είχαν αποδώσει και οι προοπτικές ήταν σαφώς θετικές.

Η απόφαση το 2014 για μείωση του κομίστρου αντανακλούσε αυτή τη θετική προσδοκία. Ανεξάρτητα από την προσωπική μου άποψη για την απόφαση αυτή (θα προτιμούσα να μη μειωθεί το κόμιστρο αλλά να αυξηθεί το επίπεδο υπηρεσιών της ΟΣΥ), σε οποιαδήποτε φυσιολογική περίπτωση , ακόμα και στα δύσκολα δεδομένα της εποχής, θα επιδρούσε ενισχυτικά στην καλή πορεία του συστήματος Αστικών Συγκοινωνιών της Αττικής. Αυτό που ακολούθησε όμως δεν ήταν φυσιολογικό.

Ο νέος υπουργός Μεταφορών κ. Σπίρτζης θεώρησε καλό να χρησιμοποιήσει τον Ο.Α.Σ.Α ως μέρος της πολιτικής προπαγάνδας του ιδίου και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με αποκορύφωμα την ελεύθερη - δήθεν δωρεάν πρόσβαση στην περίοδο πριν και μετά το δημοψήφισμα, ενώ έθεσε τον όμιλο σε αναίτια διοικητική αναστάτωση επί πολλούς μήνες. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής είναι η σαφής χειροτέρευση των οικονομικών του ομίλου και της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, σε σχέση με το κόμιστρο που πάλι αυξήθηκε. 

Αν η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να αντιστρέψει την καταστροφική πολιτική που ακολουθεί στον τομέα των Αστικών Συγκοινωνιών, τότε κατά τη γνώμη μου οφείλει καταρχήν να πάρει πίσω την απόφαση ένταξης του Ο.Α.Σ.Α στο "υπερ-ταμείο", η οποία δημιουργεί εργασιακή ένταση σε μια κρίσιμη περίοδο για την εξέλιξη του ομίλου. Αν πιστεύει ότι πρέπει να γίνει ιδιωτικοποίηση ας το πει ευθέως και να μην το μεθοδεύει πισώπλατα. Σίγουρα θα βρει σύμμαχους τους κ. Μητσοτάκη και Χατζηδάκη. Ας κάνουμε αυτή τη συζήτηση και μπορώ να σας πω ότι με πολλά επιχειρήματα θα προσέλθουμε όσοι πιστεύουμε στον ισχυρό δημόσιο χαρακτήρα των Αστικών Συγκοινωνιών.

Πάνω απ΄όλα όμως, οφείλει να θέσει εκτός κομματικής αντιπαράθεσης τον όμιλο Ο.Α.Σ.Α, γιατί μόνο τότε θα μπορέσει να αναπτυχθεί και να λειτουργήσει αποδοτικά, καλύπτοντας μέρος από το χαμένο έδαφος της τελευταίας διετίας. Η συγκρουσιακή πολιτική λογική που εκφράζει ο υπουργός Σπίρτζης δεν μπορεί να σταθεί στο χώρο των Αστικών Συγκοινωνιών, ο οποίος δεν είναι αρένα πολιτικών αντιπαραθέσεων αλλά πεδίο καθημερινής προσφοράς στον πολίτη. 

Σημεία από την Τοποθέτηση μου στην Κ.Π.Ε του Πα.Σο.Κ (13.05.2016)


Η Πορεία προς τη Συνδιάσκεψη

Υπήρχε μια αξιόλογη πρωτογενής παραγωγή θέσεων στους τομείς του ΠΑ.ΣΟ.Κ αυτό που έχω να παρατηρήσω είναι ότι η οριζόντια επεξεργασία αυτών των θέσεων και εντός του Πα.Σο.Κ και στο πλαίσιο της Συμπαράταξης δεν ήταν αυτή που έπρεπε με αποτέλεσμα το τελικό αποτέλεσμα να μοιάζει με αυτό που λέμε "πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ειρημένοι" . Ο διάλογος με την κοινωνία άργησε να ξεκινήσει , χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος για αυτό, ενώ η μέχρι τώρα διαδικτυακή προσέγγιση δεν είναι φιλική και ενθαρρυντική προς τη ανταλλαγή απόψεων. Βεβαίως αυτά είναι θέματα που διορθώνονται , νομίζω ότι πρέπει να δούμε τη συνδιάσκεψη ως αφετηρία και όχι ως τερματισμό.  

Η Πορεία μετά τη Συνδιάσκεψη

Η πρόεδρος έκανε μια γενναία πρόταση προς το Ποτάμι, το Κιδησό και κάθε ενδιαφερόμενο που αν γίνει αποδεκτή , στο πολιτικό πλαίσιο της σοσιαλδημοκρατίας, περιλαμβάνει και την εκλογή νέου προέδρου από τη βάση.

Αν δεν καταστεί εφικτό κάτι τέτοιο και παραμείνουμε με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη ως έχει (ΠΑΣΟΚ - Δημάρ- Κινήσεις) τότε αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διαμορφώσουμε ένα νέο οδικό χάρτη ώστε  να δώσουμε μια οριστική μορφή, για τα επόμενα χρόνια τουλάχιστον, σε αυτό που λέμε δημοκρατική και προοδευτική παράταξη,  μαζεύοντας όλες τις προσπάθειες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σε ένα λειτουργικό και αποδοτικό πλαίσιο.

Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είναι κατά τη γνώμη μου:

(1) Η συνέχιση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ως ένα ανοικτό και ελεύθερο φόρουμ επικοινωνίας των συνιστωσών δυνάμεων με την κοινωνία και μεταξύ τους.

(2) Το Πα.Σο.Κ που είναι ο βασικός κορμός της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα να τελειώσει με τις εκκρεμότητες της πολιτικής και οργανωτικής του μετεξέλιξης, μέσα από ένα συνέδριο στο οποίο θα συζητηθούν όλα από την αρχή, πολιτικά και οργανωτικά.  Οι τάσεις - ρεύματα - συνιστώσεις , η σχέση με τη Ανοιχτή Δημοκρατική Συμπαράταξη, τα νεα καθοδηγητικά όργανα συμβατά με τη νέα δομή και φυσικά όνομα - σύμβολα (που κατά τη γνώμη μου είναι τα μόνα που δεν φταίνε σε τίποτα).


Διακήρυξη - Θέσεις

Σε ότι αφορά τη διακήρυξη θεωρώ ότι είναι ελπιδοφόρα , εμφανίζει μια περιβάλλουσα που σαφώς μας διαχωρίζει τόσο από τη νεοφιλελεύθερη δεξιά όσο και από τη λαϊκίστική αριστερά σε όποια διάσταση θελήσει κάποιος να την αναλύσει και είναι επαρκώς ευρύχωρη σε όλους όσους θέλουν να ενώσουν τις προσπάθειες τους για να δυναμώσει η δημοκρατική και προοδευτική παράταξη. Το κυρίαρχο ζήτημα όμως και αυτό δεν είναι τόσο θέμα μιας διακήρυξης που από τη φύση της είναι στατική, αλλά αφορά και τις επιμέρους θέσεις μας και εντέλει την καθημερινή επικοινωνία μας με την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, είναι η αντιμετώπιση μια λαϊκίστικής αριστεράς που κυβερνάει μια χώρα μέλος της Ε.Ε , με τις κανονικότητες που αυτό σημαίνει στο πολιτικό σύστημα, έχοντας αποβάλει τα ακραία στοιχεία της και βλέπει την επιβίωση ως της εντός του χώρου που ορίστηκε στη δική μας διακήρυξη.

Πως απαντάμε λοιπόν σε αυτή τη κίνηση και στις εκ των πραγμάτων επικαλύψεις πολιτικών απόψεων, θέσεων και προτάσεων που εμφανίζονται και θα εμφανίζονται πιστεύω σε μεγαλύτερο βαθμό; Κατά τη γνώμη μου δεν θα πρέπει να υποχωρούμε εμείς από τις θέσεις μας πηγαίνοντας δεξιότερα επειδή μπορεί να τις εκφέρει ο Σύριζα για τους δικούς του σκοπούς. Αυτό είναι ένα λάθος που κάναμε αρκετά συχνά στο παρελθόν και συνεχίζουμε να κάνουμε και τώρα. Ας απολογηθούν εκείνοι για τις μεταλλάξεις τους, να κατοχυρωθούμε εμείς ως η σοβαρή και υπεύθυνη προοδευτική πολιτική δύναμη που δημιουργεί πραγματικές ελπίδες. Θα έλεγα επίσης να τολμήσουμε να προσεγγίσουμε τους δρόμους της σοσιαλδημοκρατίας που χρειάζεται ένα κανονικό ευρωπαικό κράτος και όχι ένα κράτος σαν την Ελλάδα ψάχνει την έξοδο από την κρίση και τη μετα-μνημονιακή της πορεία.  Δρόμοι οι οποίοι ενδεχομένως χρειάζεται να πάρουν αριστερή στροφή και εκεί πιστεύω βασίζεται η προσέγγιση που βλέπουμε να συμβαίνει μεταξύ κάποιων Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Σύριζα. Αφού απέτυχαν ως ριζοσπάστες αριστεροί προσπαθούν να πλασαριστούν διεθνώς και στην Ελλάδα ως ριζοσπάστες σοσιαλδημοκράτες, θα τους αφήσουμε;

Τοποθέτηση μου στη Συνεδρίαση της Κ.Π.Ε Πα.Σο.Κ (06.03.2016)

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Ακόμα και αν συμπεριλάβουμε τη μικρή, αλλά καθαρή και αξιόλογη άνοδο του Πα.Σο.Κ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, τα αποτελέσματα των οποίων προσεγγίσαμε στην προηγούμενη σύνοδο της Κ.Ε, το κίνημα μας από το 2012 μέχρι σήμερα, σε επίπεδο ποσοστών, έχει υποστεί μια μεγάλη μείωση σχεδόν ανάλογη με εκείνη που υπέστη από το 2009 μέχρι το 2012, όταν δηλαδή αναγκάστηκε μόνο του να σηκώσει το βάρος της μνημονιακής προσαρμογής.

Είναι φανερό λοιπόν ότι κάτι δεν πάει καλά, οι πολιτικές που ακολουθήσαμε δεν πέτυχαν τους σκοπούς που θέσαμε για την ανασυγκρότηση του κόμματος και την ανασύνθεση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης.

Αν ισχύει λοιπόν ότι δεν μπορείς να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα όταν κάνεις ακριβώς τα ίδια πράγματα, πιστεύω ότι πρέπει να δούμε τι φταίει και να διορθώσουμε την πολιτική μας,  ώστε να να προσφέρουμε στον Ελληνικό λαό μια αξιόπιστη εναλλακτική προοδευτική πρόταση.

Σήμερα που έχει γίνει αντιληπτό το μέγεθος της πολιτικής εξαπάτησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουμε δικαίωμα στην ολιγωρία και την χαλαρότητα, αλλιώς και η χώρα αλλά και ο πολιτικός μας χώρος θα συνεχίσουν μια πορεία υποβάθμισης.

Θεωρώ λοιπόν ότι υπάρχουν κάποια  σημεία στα οποία έχουν παρουσιαστεί και παρουσιάζονται σημαντικά προβλήματα, έχω αναφερθεί σε αυτά με διάφορους τρόπους στο παρελθόν,  μας έχουν στοιχίσει περισσότερο ή λιγότερο και πιστεύω ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν για να έχουμε θετικά αποτελέσματα. 

1. Καταρχήν είναι λάθος να θέτουμε κάθε  τόσο και με διάφορες αφορμές την ύπαρξη του Πα.Σο.Κ εν αμφιβόλω. Σε κάθε περίπτωση το κόμμα μας είναι ο κορμός της δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης και ακόμα αν τεθεί κάποτε στα σοβαρά αυτό το θέμα, μόνο τα μέλη του Πα.Σο.Κ στο σύνολο τους έχουν δικαίωμα, μέσα από πολιτικές διαδικασίες, να λάβουν μια τέτοια απόφαση. Αυτή η φιλολογία προκαλεί αποσυσπείρωση και νομίζω ότι συνιστά προσβολή απέναντι  σε όλους όσους, κόντρα στο ρεύμα, επέλεξαν να ψηφίσουν Πα.Σο.Κ.

2. Έχουμε προτάξει τα τελευταία χρόνια τη συνεργασία με όμορους πολιτικούς χώρους, κόμματα και κινήσεις αλλά πιστεύω ότι σε αυτή την προσπάθεια γίνεται ένα σημαντικό και συστηματικό σφάλμα. Οι συνεργαζόμενοι, αλλά και όσοι προσκαλούνται να συνεργαστούν είναι εκείνοι που θα πρέπει περισσότερο να τείνουν να προσαρμοστούν στις πολιτικές και οργανωτικές προδιαγραφές του Πα.Σο.Κ και όχι το αντίθετο, γιατί τότε απελευθερώνονται φυγόκεντρες και διασπαστικές διαθέσεις εντός του κόμματος και της ευρύτερης παράταξης. Είναι κάτι που το είδαμε δυο φορές, μια με την αποτυχία του εγχειρήματος των 58 που τελικά οδήγησε στην ίδρυση του Ποταμιού και άλλη μια φορά με τη διάσπαση του ίδιου του Πα.Σο.Κ, με αφορμή ένα συνέδριο «φάντασμα» στο οποίο δεν φτάσαμε ποτέ. Πιστεύω ότι τίποτε από αυτά δεν θα είχε συμβεί αν η δική μας προσπάθεια, του Πα.Σο.Κ, ήταν εξαρχής από μέσα προς τα έξω, ξεκινώντας από τη μεταρρύθμιση του κόμματος μας και φτάνοντας σε στέρεες συνεργασίες και όχι από έξω προς τα μέσα, περιμένοντας μια κάποια λύση μέσω συνεργασιών κορυφής και αφήνοντας την εσωτερική κατάσταση του Πα.Σο.Κ να τελματώνει επωάζοντας αποτυχίες. 

3. Αν λοιπόν το Πα.Σο.Κ φιλοδοξεί να είναι και δεν μπορεί παρά να είναι, στο επίκεντρο της προσπάθειας για τη δημιουργία της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης , αυτές οι ίδιες οι  πολιτικές και οργανωτικές προδιαγραφές του οφείλουν να είναι κορυφαίες ποιοτικά και ικανές να προσελκύσουν αυτούσιες, ευρύτερες δυνάμεις της κοινωνίας. Δυστυχώς κάναμε δυο συνέδρια το ένα χειρότερο από το άλλο, ενώ οι οργανώσεις βάσης αφέθηκαν στην τύχη τους και στο φιλότιμο των μελών και των φίλων που ακόμα αντέχουν. Επιπλέον, συνεχίζει να υφίσταται μια κατάσταση αλληλοακύρωσης των προσπαθειών που γίνονται από πολλά στελέχη σε όλα τα επίπεδα ως αποτέλεσμα παλαιότερων αντιπαραθέσεων στο κόμμα, στη Νεολαία, στο Συνδικαλισμό, στην αυτοδιοίκηση κ.α. Αντιπαραθέσεις που δεν έχουν βρει ακόμα δημιουργικούς και συμπληρωματικούς τρόπους έκφρασης.

4. Δεν συζητάμε καθόλου για την αρχιτεκτονική, το νέο οργανωτικό και λειτουργικό μοντέλο που θέλουμε να υιοθετήσουμε, είτε αφορά τη συνεργασία μεταξύ κομμάτων και κινήσεων είτε αφορά το ίδιο το Πα.Σο.Κ. Με ποιες διαδικασίες θα συντονίζονται πολιτικές οντότητες που διατηρούν την αυτονομία τους; Θέλουμε να έχουμε ενεργές τάσεις και ρεύματα και πως αυτά θα λειτουργούν; Πως θα εγγυηθούμε τη συμμετοχή των μελών, πως θα ενδυναμώσουμε την αποκεντρωμένη λήψη αποφάσεων όπου αυτό είναι δόκιμο; Πως θα καταφέρουμε το καταστατικό να μην μένει στα χαρτιά;  Στην προηγούμενη Κ.Π.Ε πρότεινα να υπάρξει παράλληλα και μια οργανωτική συνδιάσκεψη εντός του Πα.Σο.Κ, ώστε να προετοιμαστούν αυτά τα ζητήματα ανεξάρτητα από τον χρόνο υλοποίησης τους. Επαναλαναμβάνω και τώρα αυτή την πρόταση, πιστεύω ότι στις 17 Απριλίου θα ήταν πολύ πιο ωφέλιμο να διοργανώσουμε μια τέτοια συζήτηση με την οργανωμένη βάση του κόμματος, παρά να προχωρήσουμε σε εκλογές οργάνων.  Επίσης θα ήθελα να επαναλάβω και την πρόταση μου για δημόσια διαβούλευση του κώδικα δεοντολογίας & διαφάνειας που πρέπει να διέπει τις σχέσεις όλων των μελών του κινήματος, ανεξάρτητα από το ρόλο τους σε αυτό, ώστε να μην επαναλαμβάνονται διαρκώς φαινόμενα που πληγώνουν το κόμμα μας.

5. Τέλος, φαίνεται ότι φροντίζουμε επιμελώς να παραμένουμε σε μια καθόλου δημιουργική ασάφεια σε σχέση με τον χαρακτήρα της Δημοκρατικής Παράταξης. Μας λένε κάποιοι ότι αυτή λίγο ως πολύ ταυτίζεται με ένα χώρο ανάμεσα στη Ν.Δ και τον Σύριζα που ονομάζουν κέντρο. Αλήθεια ποιο είναι το κέντρο;Μπορεί να σταθεί αυτόνομα παίρνοντας λίγο από δεξιά και λίγο από αριστερά; Γιατί αυτή είναι η λογική του Θεοδωράκη και βεβαίως είναι διαφορετική από τη δική μας. Σε κάθε περίπτωση ο χώρος αυτός είναι μετακινούμενος, ετερογενής και περιορισμένος. Μας ενδιαφέρει να εκφράσουμε όσες δημιουργικές δυνάμεις κινούνται εκεί, στα πλαίσια όμως της πλειοψηφικής λογικής μιας κανονικής ευρωπαϊκής σοσιαλιστικής και δημοκρατικής  παράταξης, που αποτελεί σε κάθε χώρα τον έναν από τους δυο κυρίαρχους πολιτικούς πόλους. Αντίθετα, αν εμείς προσπαθήσουμε να θεμελιώσουμε την παράταξη μας πάνω στην κινούμενη άμμο του «κέντρου» θα δώσουμε το φιλί της ζωής στον Σύριζα που μάλλον εύκολα θα μετεξελιχθεί και τυπικά σε ένα νέο Πα.Σο.Κ, με τη βοήθεια ίσως Ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων που στις χώρες τους προσπαθούν να κινηθούν αριστερότερα.

Συντρόφισσες και  σύντροφοι,

Βαδίζουμε προς τη Συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, εντός ενός μεταβαλλόμενου πολιτικού περιβάλλοντος, που με διάφορες αφορμές μπορεί να προκαλέσει την ανάγκη σχηματισμού νέας κυβέρνησης από την παρούσα βουλή.

Είμαι πεπεισμένος, ότι η δημιουργία της μεγάλης δημοκρατικής & προοδευτικής παράταξης δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα παράλληλα με τη συμμετοχή μας σε μια κυβέρνηση. Ή το ένα θα κάνουμε ή το άλλο.

Χαίρομαι για την τοποθέτηση της Προέδρου που ξεκαθάρισε ότι μιλάμε για στήριξη μόνο μιας ενδεχόμενης κυβέρνησης Εθνικού Σκοπού, όπως και για την τοποθέτηση του Γραμματέα για τα πρόσωπα των μελών μιας τέτοιας κυβέρνησης, που θα πρέπει να αντιστοιχούν στο χαρακτήρα της, αν αυτή προκύψει. 

Σε κάθε περίπτωση θα ήθελα να υπογραμμίσω τελειώνοντας, ότι είναι κρίσιμο να διαμορφώσουμε κοινή γραμμή και συναντίληψη σε όλα τα σημαντικά ζητήματα της παράταξης, γιατί τότε μόνο θα έχουμε ένα αποτέλεσμα που θα δικαιώσει τους αγώνες των χιλιάδων ηρωικών μελών, φίλων και ψηφοφόρων μας.

Σπύρος Βρεττός,  μέλος Κ.Π.Ε Πα.Σο.Κ. Τοποθέτηση μου στη συνεδρίαση της  06.03.2016