Η Τοποθέτηση μου στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ

Φίλες και Φίλοι,

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Συντρόφισσες και Σύντροφοι, είναι ένας τυπικός χαιρετισμός που συνηθίζουμε να κάνουμε στο ΠΑΣΟΚ χωρίς να τον πολυσκεφτόμαστε.

Ίσως ποτέ δεν απέκτησε περισσότερο νόημα η φράση αυτή, απ΄ όσο την  περίοδο αυτής της γκρίζας δεκαετίας που φτάνει στον τέλος της, για όλους όσους μείναμε στο κόμμα και την παράταξη, χωρίς να αποστατήσουμε προς το Σύριζα ή τη Ν.Δ

Δεν ήμασταν λίγοι όσοι βρεθήκαμε μαζί στο δύσκολο αυτό μονοπάτι. Περίπου μισό εκατομμύριο συντρόφισσες και σύντροφοι, με το έναν η τον άλλο τρόπο επιμένουμε να ψηφίζουμε και να στηρίζουμε την παράταξη.

Σε αδρές γραμμές, τρεις γενιές συναντήθηκαν στην πορεία αυτή. Η πρώτη , που συνηθίζουμε πολύ συχνά άθελα μας να υποβαθμίζουμε , είναι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία σύντροφοι μας, όσοι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα της Δεξιάς.

Μιας Ελλάδας που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχε ισχυρή οικονομική ανάπτυξη μεταπολεμικά, λόγω κυρίως των ευνοϊκών διεθνών συνθηκών, ανάπτυξη όμως που δεν έφτανε σε όλους τους Έλληνες, αλλά περιοριζόταν από τα τείχη της ανελεύθερης δεξιάς.

Ευημερούν οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι χαρακτηριστικά έλεγε ο Γεώργιος Παπανδρέου και έμελλε η χώρα να περάσει κοινωνικές περιπέτειες και εθνικές καταστροφές από αυτή τη δεξιά, μέχρις ότου ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ φέρουν την αλλαγή και ενώσουν τους Έλληνες.

Η δεύτερη γενιά είναι όσοι μεγαλώσαμε στην Ελλάδα του Ανδρέα, σε μια κοινωνία ηλιόλουστη , αισιόδοξη με ισχυρή μεσαία τάξη . Με δημόσια παιδεία και υγεία για όλους, με διαρκώς αυξανόμενη ποιότητα ζωής που έδινε βάσιμες προοπτικές για το μέλλον. 

Και τέλος , η τρίτη γενιά είναι οι νέοι μας, όσοι συνειδητοποίησαν την Ελλάδα ως μια χώρα του ώριμου ανεπτυγμένου κόσμου, μέρος του σκληρού πυρήνα της Ευρωπαϊκή Ένωσης ύστερα από μια μακρά προσπάθεια που κατεύθυνε το ΠΑΣΟΚ και ο Κώστας Σημίτης. Αυτή η Ελλάδα που λόγω των σοβαρών σφαλμάτων της Ν.Δ και του Καραμανλή, έφτασε στο χείλος της καταστροφής.

Τρεις γενιές, χιλιάδων αποφασισμένων συντρόφων,  ενωθήκαμε όχι για να κρύψουμε τις όποιες ευθύνες μας εκεί που υπήρχαν αλλά για να υπερασπιστούμε  την αλήθεια, τόσο για τα αίτια της κρίσης όσο και για τις πραγματικές επιλογές και τα περιθώρια που είχαμε στη διάθεση μας ως χώρα για να την αντιμετωπίσουμε.

Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι αυτή η καθόλου αμελητέα κοινωνική βάση, σε συνδυασμό με το θετικό έργο δεκαετιών και το γεγονός ότι οι βασικές μας επιλογές κατά τη διάρκεια της κρίσης δικαιώθηκαν από τις εξελίξεις, θα ήταν ένα ισχυρό εφαλτήριο για την  ανασυγκρότηση της προοδευτικής παράταξης. Και κατά τη γνώμη μου είναι.

Αυτή η ανασυγκρότηση όμως δείχνει ότι δεν πραγματοποιείται, όχι τουλάχιστον με τους ρυθμούς και την ποιότητα που πρέπει, αφήνοντας πολλά περιθώρια στον μεταλλασσόμενο Σύριζα να σταθεροποιηθεί ως η κυρίαρχη έναντι της δεξιάς εναλλακτική λύση.

Γιατί λοιπόν συμβαίνει αυτό; Η απάντηση που δίνω εγώ, είναι γιατί γίνονται σοβαρά λάθη σε επίπεδο ηγεσίας. Δεν είναι μόνο η Φώφη Γεννηματά, η οποία μάλιστα χθες είπε ότι θα ξανάκανε τα ίδια λάθη. Κακώς δεν είναι ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ευ. Βενιζέλος εδώ, είναι και δικό τους έργο η απαξίωση του ΠΑΣΟΚ που ολοκληρώνεται με αυτό το μη – συνέδριο.

Μας ζητάτε να δώσουμε παράταση στην θητεία της προέδρου, της κας Γεννηματά, χωρίς να αξιολογήσουμε δημοκρατικά και σύμφωνα με το καταστατικό μας ούτε την ίδια, ούτε εναλλακτικές υποψηφιότητες. 

Μας ζητάτε να παραδώσουμε οργανωτικά το ΠΑΣΟΚ στο Κίνημα Αλλαγής χωρίς να απαιτούμε τουλάχιστον την ανάδειξη των συμβόλων και το ονόματος του ΠΑΣΟΚ στο νέο φορέα, σε μια σημαία ως ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, όπως π.χ πρότεινε σε άρθρο του ο Πρόεδρος Κακλαμάνης, ώστε να λύσουμε πολλά προβλήματα και να εξασφαλίσουμε την ιστορική συνέχεια της παράταξης ανεξάρτητα αν ο πρόεδρος της προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ.

Διαφωνώ πλήρως και με τις εισηγήσεις και με τις μεθοδεύσεις.  Αν μάλιστα νομίζουν κάποιοι ότι οι αντιδημοκρατικές πρακτικές περιορίζονται στο ΠΑΣΟΚ και δεν επεκτείνονται στο Κίνημα Αλλαγής,  κάνουν λάθος.

Η απόφαση για αναβολή του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ που εξαγγέλθηκε από την ίδια την πρόεδρο το 2017 έγινε ταυτόχρονα με την έναρξη της εκλογής προέδρου του νέου φορέα με τρόπο που υποσκέλιζε τον οδικό χάρτη, τον οποίο είχε αποφασίσει το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Μόνο και μόνο για να έρθει το Ποτάμι και ο κος Θεοδωράκης. Η συνέχεια γνωστή.

Αμέσως μετά είχαμε τη συγκρότηση του Κινήματος Αλλαγής χωρίς εκλεγμένα όργανα από τη βάση των 212.000 πολιτών που μας έκαναν την τιμή να συμμετέχουν στη διαδικασία, και μόλις χθες από αυτό το βήμα προανήγγειλε η πρόεδρος την καταστολή όλων όσων κατά τη δική της άποψη συντηρούν την εσωστρέφεια στο μέλλον.

Κατά τη γνώμη μου οι αποφάσεις που θα λάβει το σώμα σήμερα, οι προειλημμένες αποφάσεις, δεν έχουν επαρκή νομιμοποίηση και το καλύτερο θα ήταν η πρόεδρος να τις επικυρώσει προσφεύγοντας στη βάση, ζητώντας νέα και καθαρή εντολή στο Κίνημα Αλλαγής. 

Σε κάθε περίπτωση, από αύριο και μέχρις ότου εκκινήσουν οι επίσημες διαδικασίες εκλογής νέου προέδρου στο Κίνημα Αλλαγής , σημασία έχει παράλληλα με την αντιπολιτευτική μας δράση και ενισχύοντας αυτή, να ανοίξει ένας ανοικτός και ειλικρινής διάλογος για την πολιτική και οργανωτική φυσιογνωμία του κινήματος μας.

Να καλύψουμε με απόψεις, ρεύματα και τάσεις, ολόκληρο τον πολιτικό χώρο στον οποίο απευθυνόμαστε ως αυτόνομη πολιτική οντότητα, από το κέντρο ως τις παρυφές της κομμουνιστικής αριστεράς, ώστε να αναδειχθούν  τελικά οι νέες ηγετικές δυνάμεις στο χώρο μας, εκείνες που δώσουν ελπίδα και προοπτική για την πραγματική αναγέννηση της δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης 

Συντρόφισσες και σύντροφοι, ο αγώνας συνεχίζεται. Στο ΠΑΣΟΚ μάθαμε να είμαστε στρατιώτες. Άλλο όμως στρατιώτης και άλλο πιόνι. Η παράταξή μας μόνο ως συμπαράταξη  ελεύθερων δημοκρατών και σοσιαλιστών μπορεί να νοηθεί και μόνο ως τέτοια μπορεί να έχει την προοπτική που εμείς θέλουμε και όλος ο Ελληνικός λαός έχει ανάγκη.  

Σημειώσεις από την τοποθέτηση μου στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του Κινήματος Αλλαγής

Συντρόφισσες και σύντροφοι, 

Η σημερινή μας διαδικασία έχει σκοπό να πάμε από την ανάλυση και ερμηνεία του εκλογικού αποτελέσματος ,στο προγραμματισμό των βασικών μας δράσεων, οι οποίες  θα αποτελέσουν και τον κορμό της δραστηριότητας μας στο χρονικό διάστημα που πρόκειται αυτές να καλύψουν. 

Ως προς τις εκλογές, θεωρώ ότι με αυτές έκλεισε ένας ευρύτερος κύκλος που περιλαμβάνει όλη την μνημονιακή περίοδο με τη μορφή που γνωρίσαμε την τελευταία δεκαετία και που σε πολιτικό επίπεδο ξεκινάει με την εκλογική βύθιση του ΠΑΣΟΚ κατά το πρώτο κύμα του μνημονίου, την ανάδυση του Σύριζα ως κύριο εκφραστή του αντιμνημονιακού μετώπου μετά τη στροφή της Ν.Δ που πρώτη εξέθρεψε το κλίμα αυτό, την αναρρίχηση του Σύριζα σε κυβέρνηση και την μετάλλαξη του σε μνημονιακή εμβρυουλκό της  μεταμνημονικής επιτροπείας της Ελλάδας και τέλος την ανάδειξη μιας αυτοδύναμης δεξιάς παράταξης. 

Σε ότι μας αφορά ο κύκλος αυτός, που οι περισσότεροι από εμάς τον έχουμε παρακολουθήσει από την αρχή, δεν ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η παράταξη μας όχι μόνο δεν κατάφερε να ανακτήσει την εκλογική επιρροή που είχε το 2012 αλλά έμεινε σε μονοψήφιο ποσοστό.  

Σε συνδυασμό με την αυτοδυναμία της Ν.Δ και τη συγκράτηση των ποσοστών του Σύριζα, σημαίνει ότι έχουμε να αντιπαλέψουμε την τάση για παγίωση ενός νέου δικομματισμού, με τον Σύριζα ως κύριο εκφραστή της εναλλακτικής, έναντι της Ν.Δ, κυβερνητικής λύσης.  

Όλες οι ηγεσίες της παράταξης έχουν μερίδιο για την εξέλιξη αυτή, αλλά βεβαίως πρέπει να επικεντρωθούμε στην περίοδο από το 2015 μέχρι σήμερα, μια περίοδο κατά την οποία απογυμνώθηκαν τα αντιμνηνομιακά ψεύδη αλλά παρόλα αυτά εμείς δεν καταφέραμε να αποκομίσουμε εκλογικά οφέλη. Και το ερώτημα είναι γιατί; 

Αν υπάρχουν 10 αιτίες για το φαινόμενο αυτό, 2 πιστεύω ότι έπαιξαν το σημαντικότερο ρόλο.  Η πρώτη αφορά τη σοβαρή αστοχία που είχαμε στο βασικό στρατηγικό μας πλάνο, εκείνο της ανασυγκρότησης της παράταξης μέσα από ένα νέο φορέα, και η δεύτερη, αφορά το πως διαχειριστήκαμε το ενδεχόμενο των μετεκλογικών συνεργασιών κατά τη διάρκεια των εκλογών.  

 Η στρατηγική αστοχία του νέου φορέα πραγματοποιήθηκε σε τρία διαδοχικά στάδια:  

Το πρώτο ήταν η απόφαση για παράκαμψη των συλλογικών διαδικασιών που αποφασίστηκαν στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης που σαφώς περιελάμβαναν και τη διεξαγωγή του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ πριν την εκλογή προέδρου του νέου φορέα, μόνο και μόνο για να φέρουμε το Ποτάμι σε αυτή την προσπάθεια. Ανεξάρτητα από τις απόψεις που είχαμε διατυπώσει, και εγώ προσωπικά είχα επιχειρηματολογήσει υπέρ της λύσης ΠΑΣΟΚ & Νέος Φορέας , είχαμε συμφωνήσει  σε ένα δημοκρατικό μονοπάτι στο οποίο όμως τελικά δεν βαδίσαμε  

Το δεύτερο ήταν η απόφαση για παράκαμψη της βάσης κατά το ιδρυτικό συνέδριο του νέου φορέα, με διορισμό των κεντρικών οργάνων από υποψηφίους προέδρους και κόμματα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός πολιτικού μορφώματος που δεν είχε επαρκή δημοκρατική νομιμοποίηση, δεν μπορούσε να λάβει συλλογικές αποφάσεις, δεν είχε την ικανότητα να κινητοποιήσει τις δυνάμεις της παράταξης που επί πολύ καιρό ήταν αδρανοποιημένες περιμένοντας τη νέα εκκίνηση. 

 Και το τρίτο, ήταν η αποχώρηση του κου Θεοδωράκη, του Κου Θεοχαροπούλου κ.α με αφορμή τη θέση μας στο Σκοπιανό. 

Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να εξανεμιστούν πολύ γρήγορα οι προσδοκίες που είχαν καταγραφεί σαφώς πάνω από 10% πριν και μετά την εκλογή Προέδρου και να συζητάμε πάλι για το αν θα φτάσουμε σε διψήφιο ποσοστό ή όχι, κάτι που δεν έγινε κυρίως γιατί στο τέλος δώσαμε την εικόνα ενός κόμματος που δεν ήξερε πως να διαχειριστεί τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Εκ των υστέρων, πιστεύω ότι θα έπρεπε μετά το δεύτερο συνέδριο να εξειδικεύαμε στην Κεντρική Επιτροπή το πολιτικό πλαίσιο και  τη διαδικασία με την οποία θα αντιμετωπίζαμε τις μετεκλογικές συνεργασίες, ώστε να εκπέμψουμε μηνύματα σοβαρότητας και σιγουριάς στο ελληνικό λαό.     

Στο δια ταύτα λοιπόν: Έγιναν σημαντικά λάθη και το αποτέλεσμα έχει σκορπίσει αμφιβολίες σε ότι αφορά την προοπτική τόσο της Προέδρου, όσο και του φορέα. Πιστεύω ότι το καλύτερο θα ήταν η Πρόεδρος να διεκδικήσει άμεσα νέα και επίκαιρη εντολή από τα μέλη και τους φίλους μας, ανεξάρτητα από το αν αμφισβητείται ή όχι από τα κορυφαία στελέχη.  

Με αυτό το τρόπο θα είχαμε τα εξής πλεονεκτήματα για την παράταξη: 

- Θα αξιολογούσαμε (μέσω των υποψηφίων προέδρων, που θα είχαν πλέον ανοιχτά χαρτιά) όλες τις πολιτικές και οργανωτικές εναλλακτικές λύσεις για το Κίνημα Αλλαγής - ΠΑΣΟΚ και θα προέκυπτε σαφές πρόκριμα, ενόψει των συλλογικών διαδικασιών που επίκεινται ή που θα προέκυπταν αναγκαστικά (Συνέδριο ΠΑΣΟΚ - έκτακτο συνέδριο Κινήματος Αλλαγής). 

- Θα καταλήγαμε γρήγορα σε νέα ή ανανεωμένη ηγεσία, με τη στενότερη και την ευρύτερη έννοια, η οποία θα είχε ξεκάθαρο ορίζοντα 4ετίας και άνεση χρόνου να επιφέρει τις αλλαγές που επιθυμεί, καθώς αυτή θα αναμετριόταν με τη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη και το Σύριζα του Τσίπρα.  

- Θα στεκόμασταν αποφασιστικά απέναντι στην προσπάθεια μετεξέλιξης του Σύριζα (κάτι που αφορά τους αμέσως επόμενους μήνες), δίνοντας από την αρχή το στίγμα της αντεπίθεσης. 

Βεβαίως άλλο οδικό χάρτη έχουμε μπροστά μας, πιο συμβατικό, ακόμα και αν συμπεριλάβουμε το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το οποίο μόνο ως πλήρες και σύμφωνο με το καταστατικό  του μπορούμε να διανοηθούμε εμείς τα μέλη του.  

Ακόμα και έτσι όμως μπορούμε βάσιμα να ελπίζουμε σε υπέρβαση και νέα προοπτική, αρκεί η πορεία αυτή να είναι μια ζωντανή και ζωηρή διαδρομή, με συνεργασίες αλλά και παραγωγικές συγκρούσεις, που θα καταλήξουν σε αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο και αυτό δεν είναι άλλο από τη νέα ηγετική ορμή, ικανή να επιφέρει στο μέλλον αυτό που σήμερα φαντάζει αδιανόητο 

Να επαναληφθεί η διαβούλευση για το Κτήμα Τατοΐου

Με ενδιαφέρον παρακολουθούμε τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για την εκ νέου ενεργοποίηση των σχεδίων αξιοποίησης του Κτήματος Τατοΐου (τέως Βασιλικό), το οποίο βρίσκεται στην πλήρη και αμετάκλητη κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου από το 2002-2003, χωρίς μέχρι τώρα να έχουν υλοποιηθεί σημαντικά έργα συντήρησης και ανάπτυξης ώστε να αυξηθεί η επισκεψιμότητα  και η τουριστική του αξία. 

Το Υπουργείο Πολιτισμού που έχει αναλάβει τον συντονισμό, μπορεί και πρέπει να επαναλάβει τη διαβούλευση με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς και ιδιαίτερα με τους δήμους που έχουν εύλογο ενδιαφέρον από την αξιοποίηση του Κτήματος λόγω των περιοχών στις οποίες το κτήμα βρίσκεται και συνορεύει, δηλ. του Δήμου Αχαρνών (Βαρυμπόμπη), του Δήμου Διονύσου (Κρυονέρι) και του Δήμου Ωρωπού (Ιπποκράτειος Πολιτεία - Αφίδνες).  

Χωρίς αμφιβολία, υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για την δημιουργία ενός αξιόλογου πόλου τουριστικής έλξης στη Βόρειο - Ανατολική Αττική, ανοιχτού στους πολίτες, με σεβασμό στην ιστορία της Ελληνικής Δημοκρατίας και στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής (Πάρνηθα - Εθνικός Δρυμός).

Τι θα γίνει με τα Ηλεκτρονικά Διόδια και τις Δωρεάν Διελεύσεις;

Παραδόξως καμιά αναφορά από το υπουργείο Μεταφορών δεν υπάρχει μέχρι στιγμής για το μεγάλο έργο των ηλεκτρονικών διοδίων, το οποίο επιπλέον έχει συνδεθεί με τις εξαγγελίες για δωρεάν διελεύσεις των κατοίκων των Δήμων Διονύσου, Ωρωπού, Αχαρνών και Κηφισιάς μετά την ολοκλήρωσή του, καθώς και με τη δωρεάν διέλευση των κατοίκων του Δήμου Ωρωπού από τα υπάρχοντα διόδια μέχρι τότε.

Αναμένουμε την πλήρη δημοσιοποίηση όλων των συμφωνιών που έχουν γίνει μεταξύ του Υπουργείου Μεταφορών και των παραχωρησιούχων, ώστε να μην έχουμε εκπλήξεις ανάλογες με εκείνες που επιφύλαξε η "Νέα Οδός", η οποία διέκοψε το πρόγραμμα "Fast Pass Oropos" προς τους μόνιμους κατοίκους του Δήμου Ωρωπού και της Κοινότητας Βαρνάβα του Δήμου Μαραθώνα, επικαλούμενη όρους της συμφωνίας (περιορισμός στον αριθμό δωρεάν διελεύσεων) που δεν ήταν δημοσίως γνωστές.